طاووس

این پرنده که جنس نر آن پرهای بسیار زیبایی به ویژه در بخش پایانی دم دارد به دو گونه بخش می‌شود: یکی هندی و دیگری جاوه. طاووس هندی بومی هند، سری‌لانکا و پاکستان است و پرنده ملی هند به‌شمار می‌رود. نرها پرهایشان را برای زیبایی خود دورشان می‌گسترانند تا در برابر ماده خودنمایی کنند زیرا ماده این جانور زیبایی چندانی ندارد. یکی از ویژگیهای درخورِ این پرنده این است که صدای بلند و گوش‌خراشی دارد. خوراک این پرنده دانه و میوه است. از آنجایی که طاووس زمانی‌که پرهایش را باز می‌کند روی دمش نگارهایی مانند چشم دارد به آن لقب هزار چشم داده‌اند. طاووس‌ها جانوران اجتماعی هستند و اگر در یک جا با هم زندگی کنند توانایی سازش و کنار هم زیستن را دارند و تنها در زمان جفتگیری نرها گاه با هم درگیر می‌شوند.

این جانور زیبا سالی یکبار تخم می‌گذارد و شمارِ تخم‌ها معمولاً حدود ده دانه حتی بیشتر هم می‌تواند باشد. رنگ تخم‌ها سفید رو به نارنجی است و رویشان لکه‌های خاکستری دارند. سنگینی تخم‌ها حدود ۱۵۰ گرم می‌باشد. شمار تخم‌های این جانور بسته به آب و هوا دارد در هوای گرم شمارشان بیشتر می‌شود. مادر می‌بایست سی روز روی تخم‌ها بنشینند تا جوجه‌ها بیرون بیایند.

آواز خواندن طاووس‌ها معمولاً قبل یا بعد از جفت گیری و یا گاهی اوقات در هنگام تلاقی، اتفاق می‌افتد.