عروس
عروس یا پیو به زن در شب ازدواج گفته می‌شود. نوع و کیفیت مراسم ازدواج و پوشش عروس و داماد (همسر عروس) به فرهنگ و آداب جامعه بستگی دارد. امروزه لباس توری و سپید رنگ در بسیاری از کشورها مرسوم است.
عروس از ریشه واژه‌ای عربی است که همچنین به‌عنوان نوعی نسبت خویشاوندی سببی هم به‌کار می‌رود به این معنا که همسرِ پسر شخص عروس شخص است. پیو معادل فارسی این واژه می‌باشد. به عروسی نیز پیوگانی می‌گویند. این واژه در زبان تالشی و دیگر زبانان مرتبط با فارسی همچنان محفوظ است. در لری به عروس ' بئوک' گفته می شود و مراسم عروسی در بین قوم لر با آداب و رسومات خاص خود برگزار می شود.
ریشه‌شناسی
عروس وام‌واژه‌ای از عربی است و برابر فارسی آن وِیو، وَیوگ یا بَیوگ است و به جشن ازدواج هم جشن بیوگانی گفته می‌شود. ایران‌دخت مهرپرور در نوشته‌ای در روزنامهٔ امرداد می‌نویسد: واژگانی مانند عزیز و عروس پارسی بوده‌اند. پیشوندهای ا و ان در ایران باستان برای منفی کردن به‌کار می‌رفته. برای نمونه واژهٔ ژیژ به چشم ناخشنود بوده که عکس آن اژیژ بوده و برای فهم اعراب تبدیل شده به ازیز و سپس عزیز. برای واژهٔ عروس نیز چنین تعبیری وجود دارد.
نگارخانه
شاهزاده الیزابت ساکسن آلتنبورگ در لباس عروسی، آوریل ۱۸۸۴
تابلوی نامزدی اثر ژول ژوزف لفوره
آرایش سنتی موی سر عروس در ژاپن
عروس و داماد در چین
جستارهای وابسته
- عروس‌ربایی
- خریدن عروس
- عروس‌سوزی
منابع
- ↑ «آيين ازدواج در ميان عرب‌هاي خوزستان». ایسنا. ۲۰۱۰-۱۱-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۰۲.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۸ مه ۲۰۱۲.
- ↑ حامدی ربانی، فرهنگ فارسی به فارسی سعدی ← بیوگ و ← بیوگانی