حجاج بن زید تمیمی سعدی

حَجّاج بن زید (بدر) تَمیمی سعدی از شهدای کربلا. پدرش زید از سخنوران زمان و از یاران حضرت علی(ع) در جنگ صفین بود. پس از شهادت حضرت علی(ع)، معاویه وی را به سرپرستی شرطه‌ها گماشت؛ اما وی قبول نکرد.

حجاج از اهالی بصره بود. پس از آنکه امام حسین(ع) به بزرگان بصره نامه نوشت و آنان را به سوی خود دعوت کرد، مسعود بن عمرو ازدی (یکی از مخاطبان پنج‌گانه نامه امام حسین)، نامه‌ای در حمایت خود و قبیله‌اش از امام نوشت و آن را به حجاج بن زید داد تا به امام برساند. حجاج نامه را به امام حسین رساند و همراه ایشان ماند و در روز عاشورا در حمله نخست لشکر عمر بن سعد به شهادت رسید.

نام وی در زیارت ناحیه آمده است: اَلسَّلَامُ عَلَی الْحَجَّاجِ بْنِ زَیدٍ السَّعْدِی

پانویس

منابع

• ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الإصابة فی تمییز الصحابة، تحقیق: عادل احمد عبد الموجود و علی محمد معوض، بیروت، دارالكتب العلمیة، ۱۴۱۵ق.
• طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوك، تحقیق: محمد أبوالفضل ابراهیم، بیروت،‌ دارالتراث، ۱۳۸۷ق.
• سماوی، محمدطاهر، إبصار العین فی أنصار الحسین، قم، دانشگاه شهید محلاتی، ۱۴۱۹ق.