سال ۱۹۷ هجری قمری
| ۳ - قرن ۲ هجری قمری - ۱ | |
| امامت | |
|---|---|
| امام رضا(ع) | |
| حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی | |
| عباسیان در عراق | امین عباسی |
| اغلبیان در اِفریقیه (تقریبا برابر با تونس) | ابراهیم اول بن اغلب و عبدالله بن ابراهیم |
| امویان در اسپانیا | حکّام اول بن هشام اول |
| ادریسیان در مراکش | ادریس دوم (الاصغر) |
| شاهان یزیدی در ارمنستان و آذربایجان | یزید بن مَزْیَد شِیبانی |
| وقایع مهم | |
| آوردن قیافه‌شناس برای اثبات نسب امام رضا(ع) | |
| محاصره بغداد، پایتخت حکومت امین عباسی، توسط سپاه مأمون عباسی | |
| وفات‌ها | |
| وکیع بن جرّاح رؤاسی | |
سال ۱۹۷ هجری قمری یکصد و نود و هفتمین سال از سالشمار هجری قمری و مصادف با زندگانی امام جواد(ع) و امامت امام رضا(ع) است.
روز نخست این سال، یعنی یکشنبه ۱ محرم، مصادف است با ۲۵ شهریور سال ۱۹۱ هجری شمسی و ۱۶ سپتامبر سال ۸۱۲ میلادی. روز پایانی سال، یعنی چهارشنبه ۲۹ ذی‌الحجه، مصادف است با ۱۳ شهریور سال ۱۹۲ هجری شمسی و ۴ سپتامبر سال ۸۱۳ میلادی.
در سال ۱۹۷ق، امین عباسی (حکومت: ۱۹۳–۱۹۸ق)، از سلسله عباسیان، بر عراق و بغداد حکومت می‌کرد. محاصره بغداد، پایتخت حکومت امین عباسی (حکومت: ۱۹۳–۱۹۸ق)، توسط سپاه مأمون عباسی (حکومت: ۱۹۸-۲۱۸ق) از رویدادهای این سال است.
وضعیت کلی
سال ۱۹۷ق، با سال‌های ۱۹۱ و ۱۹۲ هجری شمسی مطابق است. این سال یکی از سال‌های امامت ۲۰ سالهٔ امام رضا(ع)، امام هشتم شیعیان است. امام رضا(ع) در این دوران در مدینه ساکن بود. فرزند او محمد، معروف به امام جواد(ع) نیز در حدود دو سال سن داشت.
در این سال، حاکمیت یک‌پارچه‌ای در سرزمین‌های اسلامی وجود نداشت؛ ولی حاکمیت در مناطق مرکزی جهان اسلام در اختیار امین عباسی (حکومت: ۱۹۳–۱۹۸ق)، از سلسله عباسیان بود، که بر عراق و بغداد حکومت می‌کرد. ادریس دوّم (حکومت: ۱۸۷–۲۱۳ق)؛ از سلسله شیعهٔ ادریسیان بر مراکش حاکم بود. ابراهیم بن اغلب (حکومت: ۱۸۴–۱۹۷ق)؛ سرسلسله اغلبیان (۱۸۴–۸۰۹ق) و پس از او عبدالله بن ابراهیم اغلبی (حکومت: ۱۹۷-۲۰۱ق) در اِفریقیه (تقریبا برابر با کشور تونس) حکومت می‌کردند. در این سال، عَبّاد بن محمد بلخی، که توسط مأمون عباسی منتصب شده بود، بر مصر حکومت می‌کرد.
امویان با حکومت حکام اوّل بن هشام اوّل (حکومت: ۱۸۰–۲۰۶ق)؛ بر شبه جزیره اِیبِریا (اسپانیا) حکومت می‌کردند و یزید بن مَزْیَد شِیبانی (حکومت: ۱۸۳–۲۰۵ق)؛ سرسلسله شاهان یزیدی، والی ارمنیّه (تقریبا ارمنستان)، و شِرْوان (بخشی از جمهوری آذربایجان) بود.
رویدادها
برخی از رویدادهای سال ۱۹۷ق، در ممالک اسلامی چنین بوده است:
- درگذشت وکیع بن جرّاح رؤاسی، در ماه محرم. او راوی، حنفی‌مذهب و صاحب کتابی پیرامون فضایل اهل بیت(ع) است. برخی او را شیعه شمرده‌اند.
- آوردن قیافه شناس، توسط کسانی که به نسبت بین امام جواد(ع) و امام رضا(ع) شک داشتند.
- آغاز حکومت عبدالله بن ابراهیم اغلبی (حکومت:۱۹۷-۲۰۱ق)، دومین حاکم از سلسله اغلبیان (۱۸۴–۸۰۹ق) در اِفریقیه (تقریبا برابر با کشور تونس).
- محاصره بغداد، پایتخت حکومت امین عباسی (حکومت: ۱۹۳–۱۹۸ق)، توسط سپاه مأمون عباسی (حکومت: ۱۹۸-۲۱۸ق)؛
- دعوت از بنی‌هاشم برای بیعت با مأمون عباسی؛ که برخی از آنها اجابت کردند.
- ولادت واثق عباسی، از سلسله عباسیان بنا بر نقلی. (ولادت او در سال ۱۹۶ق نیز گزارش شده است.)
- قحطی شدید در اندلس (کشورهای اسپانیا و پرتغال).
پانویس
- ↑ «»، باحساب.
- ↑ طبرسی، اعلام الوری باعلام الهدی، ۱۳۷۶ش، ج۲، و .
- ↑ طبرسی، اعلام الوری باعلام الهدی، ۱۳۷۶ش، .
- ↑ باسورث، سلسله‌های اسلامی جدید، ۱۳۸۱ش، ؛ همچنین نگاه کنید به طبری، تاریخ الامم و الملوک، دار التراث، ج۸، .
- ↑ باسورث، سلسله‌های اسلامی جدید، ۱۳۸۱ش، .
- ↑ باسورث، سلسله‌های اسلامی جدید، ۱۳۸۱ش، .
- ↑ ابن تغری بردی، النجوم الزاهره، ۱۳۹۲ش، ج۲، .
- ↑ باسورث، سلسله‌های اسلامی جدید، ۱۳۸۱ش، .
- ↑ لسترنج، جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی، ۱۳۷۷ش، ص۱۹۶ و ۱۹۷.
- ↑ باسورث، سلسله‌های اسلامی جدید، ۱۳۸۱ش، .
- ↑ لسترنج، جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی، ۱۳۷۷ش، ص۱۹۳.
- ↑ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، درا صادر، ج۶، .
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۶، .
- ↑ عزیزی، راویان مشترک، ۱۳۸۷ش، .
- ↑ عزیزی، راویان مشترک، ۱۳۸۷ش، .
- ↑ انصاری زنجانی خوئینی، الموسوعة الکبری، دلیل ما، ج۷، ص۱۸۹.
- ↑ باسورث، سلسله‌های اسلامی جدید، ۱۳۸۱ش، .
- ↑ ابن تغری بردی، النجوم الزاهره، ۱۳۹۲ش، ج۲، .
- ↑ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۶، .
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، بیروت، ج۹، .
- ↑ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۶، .
منابع
- ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهرة، تخقیق جمال‌ادلین شیال و دیگران، قاهره، وزارة الثقافة و الإرشاد القومی. المؤسسة المصریة العامة، ۱۳۹۲ش.
- ابن سعد، محمد بن سعد، ، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیه، منشورات محمدعلی بیضون، ۱۴۱۰ق.
- ابن کثیر، علی بن محمد، ، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق.
- امین، محسن، ، بیروت، دار التعارف، بی‌تا.
- باسورث، کلیفورد ادموند، سلسله‌های اسلامی جدید: راهنمای گاهشماری و تبارشناسی، ترجمه فریدون بدره‌ای، تهران، مرکز بازشناسی اسلام و ایران، ۱۳۸۱ش.
- «»، باحساب.
- حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، ترجمه تقویم التواریخ (سالشمار وقایع مهم جهان از آغاز آفرینش تا سال ۱۰۸۵ق)، تصحیح هاشم محدث، مترجم ناشناخته، تهران، احیاء کتاب، ۱۳۷۶ش.
- طبرسی، فضل بن الحسن، اعلام الوری باعلام الهدی، قم، مؤسسة آل البیت لأحیاء التراث، ۱۳۷۶ش.
- حسینی خاتون‌آبادی، ، تصحیح محمدباقر بهبودی، مقدمه ابوالحسن شعرانی و شهاب‌الدین مرعشی، تهران، کتابفروشی اسلامیه، ۱۳۵۲ش.
- طبری، محمد بن جریر، ، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، دار التراث، بیروت، بی‌تا.
- عزیزی، حسین و دیگران، ، قم، مؤسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان، کتاب الکترونیکی، ۱۳۸۷ش.
- غلامعلی‌زاده، جواد، «تحلیلی نو بر گرایش مذهبی و سیاسی حسن بن هانی (ابونواس)»، در مجله زبان و ادبیات عربی (مجله ادبیات وعلوم انسانی سابق)، شماره ۵، پاییز و زمستان ۱۳۹۰ش.
- لسترنج، گی، جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی: بین‌النهرین، ایران و آسیای مرکزی از زمان فتوحات مسلمین تا ایام تیمور، ترجمه محمود عرفان، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۷ش.