مظفرالدین‌شاه قاجار (۳ فروردین ۱۲۳۲ – ۱۲ دی ۱۲۸۵) پنجمین پادشاه ایران از دودمان قاجار بود. وی پس از کشته‌شدن پدرش ناصرالدین‌شاه به دست میرزا رضا کرمانی و پس از نزدیک به ۴۰ سال ولایت‌عهدی، شاه شد و از تبریز به تهران آمد. در جریان جنبش مشروطه، برخلاف کوشش‌های صدراعظمش عین‌الدوله، با مشروطیت موافقت کرد و فرمان مشروطیت را امضا کرد. او ده روز پس از امضای قانون اساسی درگذشت وبه خاطر همین امر هم در تاریخ ایران مشهور است. وی آخرین پادشاه ایران است که در ایران درگذشته‌است.
لطفی علی‌عسکرزاده اردبیلی (۴ فوریهٔ ۱۹۲۱ – ۶ سپتامبر ۲۰۱۷) مشهور به لطفی زاده یا لطفی ع. زاده، ریاضی‌دان، دانشمند کامپیوتر، مهندس برق و استاد علوم رایانه در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی و مبدع نظریه منطق فازی و شاخه‌های متنوع آن بود.
میرزا ابراهیم‌خان عکاس‌باشی (زاده مرداد ۱۲۵۳ – درگذشته ۱۹ اسفند ۱۲۹۴) نخستین فیلم‌بردار ایرانی بود. او پسر میرزا احمد صنیع‌السلطنه نقاش بهائی دربار ناصرالدین‌شاه بود. به دلیل اینکه در آن زمان علمای اسلام نسبت به عکاسی به دلیل تصویرگرایی آن نظر مثبتی نداشتند این پیشه معمولا در اختیار اقلیتهای دینی بود. دربارهٔ صنیع‌السلطنه روایت شده که بدون اجازهٔ ناصرالدین‌شاه با دوست‌محمد خان معیرالممالک به اروپا سفر کرد و شاه به هر دو غضب کرد. معیرالممالک بازگشت؛ ولی صنیع‌السلطنه حدود ۱۰ سال در اروپا ماند و پسرش میرزا ابراهیم‌خان از ۱۴سالگی در پاریس به تحصیل عکاسی، گراوورسازی و عکاسی روی چینی پرداخت. زمانی که ناصرالدین‌شاه به پدرش رخصت بازگشت به ایران را داد، او نیز همراه پدر به تهران آمد.
نلسن آلدریچ راکفلر (انگلیسی: Nelson Aldrich Rockefeller؛ زاده ۸ ژوئیهٔ ۱۹۰۸ – درگذشته ۲۶ ژانویهٔ ۱۹۷۹) سیاست‌مدار برجسته، میلیاردر، خیر و مجموعه‌دار آمریکایی بود.
آلفرد هیچکاک کارگردان و تهیه کننده بریتانیایی متولد ۱۳ آگوست ۱۸۹۹ در لندن بود که از جمله نوابغ سینمای جهان به شمار می‌‌رود و نزد سینما دوستان خاص و عام از محبوبیت ویژه ای برخوردار است. او در ۶ دهه، بیش از ۵۰ فیلم ساخت و تنها کارگردانی بود که ستاره اصلی فیلم‌های‌اش به حساب می‌آمد و شهرت بیشتری از بازیگران سینما داشت. از هیچکاک به عنوان استاد تعلیق در سینمای دنیا یاد می‌شود و منتقدان و طرفداران سینما او را با فیلم‌های معمایی و رازآلود که عموما با قتل همراه است می‌شناسند.