داوود منشی زاده
منشیزاده، داوود
قرن: 14
(1368-1293 ش)
نویسنده، مترجم و استاد دانشگاه در تهران به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایى و متوسطه در 1310 ش با محصلین اعزامى رهسپار فرانسه شد و در 1316 ش از دانشگاه دیژن موفق به اخذ لیسانس ادبیات گردید.
بعد به آلمان رفت و در 1322 ش دكتراى فلسفه و ادبیات خود را از دانشگاه برلن دریافت كرد. پس از خاتمهى جنگ جهانى دوم و افتتاح دانشگاه مونیخ در 1326 ش، یك قسمت از تدریس ایرانشناسى در آن دانشگاه به وى واگذار شد و در 1328 ش براى تدریس زبان فارسى به دانشگاه اسكندریهى مصر رفت و در 1330 ش به ایران بازگشت.
پس از مراجعت به ایران جمعیت سیاسى سومكا (مختصر شدهى حزب سوسیالیست ملى كارگران ایران) را تشكیل داد. از آثار وى: «دربدر در پى بهشت»؛ «پیكار با اهریمن»؛ «كمونیسم و لیبرالیسم»؛ «خط سومكا»؛ «پسر گمشده»، ترجمه؛ «داریوش یكم»، پادشاه پارسها، ترجمه؛ «دوراندیشى در تكنیك»، ترجمه؛ «طغیان تودهها»، ترجمه؛ «آسیا در كشمكش با اروپا»، هونها با ساسانیان، ترجمه.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج5، ص296.