آمیختن به باطل (قرآن)در آیات قرآن از آمیختن حق به باطل نهی شده است. ۱ - آمیختگی حق و باطلنهى خداوند از آميختن حق به باطل و ارائه آن به جاى حق: ۱. «وَلاَ تَلْبِسُواْ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُواْ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ؛و حق را با باطل نیامیزید! و حقیقت را با اینکه می‌دانید کتمان نکنید!» «لبس» در اصل به معنای پوشاندن شیء است که در آمیختن معانی با یکدیگر به کار می‌رود. ۲. «يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ؛ای اهل کتاب ! چرا حق را با باطل (می‌زمیزید و) مشتبه می‌کنید (تا دیگران نفهمند و گمراه شوند)، و حقیقت را پوشیده می‌دارید در حالی که می‌دانید؟!» ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۹۴، برگرفته از مقاله «آمیختن به باطل». رده‌های این صفحه : باطل | موضوعات قرآنی
|