تغیر مسیر یافته از - ابراهیم بن عبد الحمید
زمان تقریبی مطالعه: 5 دقیقه
 

ابراهیم بن عبدالحمید اسدی کوفی





ابراهیم بن عبدالحمید اسدی کوفی انماطی بزاز، از اصحاب و یاران امام صادق، امام کاظم و امام رضا (علیهم‌السّلام) بوده و از آنها و همچنین از امام جواد (علیه‌السّلام) روایت نقل کرده است. برخی از رجالیون ابراهیم بن عبدالحمید را دو نفر دانسته و یکی را ثقه و دیگری را غیر ثقه دانسته‌اند.


۱ - معرفی اجمالی



ابراهیم بن عبدالحمید اسدی کوفی انماطی بزاز، اهل کوفه و از اصحاب و یاران امام صادق، امام کاظم و امام رضا (علیهم‌السّلام) بود و از این بزرگواران و امام جواد (علیه‌السّلام) روایت دارد.
کسانی مانند ابن‌ابی‌عمیر، صفوان بن یحیی، عوانة بن حسین بزاز، عباس بن معروف و عبدالله بن صلت از او روایت کرده‌اند.
ابراهیم فردی صالح، مورد وثوق و در عین حال واقفی مذهب بود.

۲ - آثار



کتاب النوادر و اصل، اثر ابراهیم بن عبدالحمید است.

۳ - دیدگاه رجالیون



گفتنی است برخی از علمای رجال، دو نفر را با این نام آورده‌اند. ابن‌داوود، ابراهیم بن عبدالحمید را دو نفر دانسته که یکی ثقه و از اصحاب امام صادق (علیه‌السّلام)، و دیگری واقفی مذهب و از اصحاب امام کاظم (علیه‌السّلام) و غیر موثق می‌باشد.
مامقانی نیز این‌گونه عقیده دارد و می‌گوید: منشا اشتباه، کلام کشّی است.
شیخ طوسی دو نفر را تحت عنوان ابراهیم بن عبدالحمید در اصحاب امام کاظم (علیه‌السّلام) ذکر کرده و برای یکی لفظ واقفی آورده است و در جای دیگر گفته که او امام رضا (علیه‌السّلام) را درک نمود، ولی از ایشان حدیث نشنید. در مقابل، برخی دیگر مانند کاظمی و اردبیلی او را متحد می‌دانند.
[۱۹] کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۱۰.

تستری نیز قائل به اتحاد است و طی گفتاری، کلام قائلان به تعدد را توجیه کرده و جواب داده است.
تفرشی هم می‌گوید که ابراهیم بن عبدالحمید یک فرد بیشتر نیست و همان شخص ثقه و واقفی مذهب است. ایشان می‌گوید که من در کتب رجالی، مطلبی که دلالت بر تعدد فرد داشته باشد نیافتم، جز اینکه شیخ در اصحاب امام کاظم (علیه‌السّلام) دو مرتبه ابراهیم بن عبدالحمید را تکرار کرده است و این هم دلالت بر تعدد فرد نمی‌کند، چون مثل چنین مواردی در کلام شیخ بسیار است و حال اینکه ما یقین داریم تعددی وجود ندارد.

۴ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۲۴] قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۱، ص۵۳.
[۲۷] دریاب نجفی، محمود، المعجم الموحد، ج۱، ص۶۲.
[۲۸] الوجیزه، ص۶.


۵ - پانویس


 
۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۰.    
۲. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۲۷.    
۳. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۴۸.    
۴. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۱۵۹.    
۵. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۳۲.    
۶. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۵۱.    
۷. امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۲، ص۱۷۶.    
۸. عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۱، ص۷۵.    
۹. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۴۴۶ - ۴۴۷.    
۱۰. کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۱۰.    
۱۱. حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۳۱۳.    
۱۲. ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۷.    
۱۳. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست (طوسی)، ص۴۰.    
۱۴. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۱۳۵.    
۱۵. ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۲۲۶.    
۱۶. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱، ص۱۱۲.    
۱۷. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۳۱ - ۳۳۲.    
۱۸. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۵۱.    
۱۹. کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۱۰.
۲۰. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۳.    
۲۱. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۱، ص۲۱۹.    
۲۲. تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۱، ص۷۴.    
۲۳. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۹۱.    
۲۴. قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۱، ص۵۳.
۲۵. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۵۳.    
۲۶. استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۱، ص۳۰۴.    
۲۷. دریاب نجفی، محمود، المعجم الموحد، ج۱، ص۶۲.
۲۸. الوجیزه، ص۶.


۶ - منبع



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۵، برگرفته از مقاله «ابراهیم بن عبدالحمید اسدی کوفی انماطی بزاز».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.