زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اجتهاد فعلی





اجتهاد فعلی به اِعمال قوّه اجتهاد‌ به‌طور مستمر اطلاق می‌شود.


۱ - تعریف



اجتهاد به لحاظ فعلیت یافتن ملکه استنباط و عدم آن، به فعلی و بالقوه تقسیم می‌شود. اجتهاد فعلی در جایی صدق می‌کند که شخص دارای ملکه اجتهاد، در عمل نیز آن را به کار گیرد و‌ به‌طور مستمر به استنباط احکام شرعی اشتغال داشته باشد و از این راه، بالفعل علم به احکام شرعی پیدا کند.

۲ - احکام اجتهاد فعلی



مجتهد مطلقی که اجتهاد او فعلی است، دارای احکام زیر می‌باشد:
۱. رجوع او به غیر ( تقلید از دیگران) حرام است؛
۲. تقلید دیگران از او جایز است؛
۳. احکام قضایی و حکومتی او نافذ است.
[۳] منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، جزایری، محمدجعفر، ج۸، ص۳۶۵.
[۴] ایضاح الکفایة، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۳۲۴.


۳ - پانویس


 
۱. التنقیح فی شرح العروة الوثقی، خویی، ابوالقاسم، ص۲۷.    
۲. کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص ۴۶۹.    
۳. منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، جزایری، محمدجعفر، ج۸، ص۳۶۵.
۴. ایضاح الکفایة، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۳۲۴.


۴ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص ۷۵، برگرفته از مقاله «اجتهاد فعلی».    


رده‌های این صفحه : اجتهاد(عام)




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.