اجتهاد مطلق (مقید)اجتهاد مطلق به استنباط حکم شرعی به روش مستقل و بدون تبعیت از امام یک مذهب اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفاجتهاد مطلق، مقابل اجتهاد مقید و از اصطلاحات اهل سنت بوده و به معنای اجتهادی است که مجتهد در انجام آن دارای یک روش اجتهادی مستقل بوده و تابع امام مذهب نیست، و احکام شرعی را طبق روش اجتهادی خاص خود استنباط می‌نماید؛ به چنین مجتهدی، مجتهد در اصول و فروع، گفته می‌شود [۲]
الاجتهاد اصوله و احکامه، بحرالعلوم، محمد، ص۱۴۳.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۶، برگرفته از مقاله «اجتهاد مطلق (مقید)». رده‌های این صفحه : اجتهاد(عام)
|