زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

اصالت عموم





اصالت عموم، نفی احتمال تخصیص لفظ عام پس از جستوجو است.


۱ - تعریف



اصالت عموم، از اصول معتبر لفظی است و در جایی کاربرد دارد که لفظ عامی بیان شود و در این که آیا از آن عموم اراده شده یا نه، تردید شود؛ به بیان دیگر، هر گاه گوینده، لفظ عامی را به کار برد، اما این شک پدید آید که آیا او معنای عام را اراده کرده یا در کلام خود مخصص آورده است، می‌توان با تمسک به اصالت عموم، احتمال تخصیص را نفی و به عموم آن عمل کرد تا وقتی که وجود مخصص برای عام، محرز گردد.

۱.۱ - مثال


برای مثال، هر گاه گفته شود: «از همه دانشمندان عیادت کن» و تردید شود که آیا منظور گوینده، تمام دانشمندان با هر نوع تخصصی است یا تنها دانشمندان دینی مراد است، در این صورت با اجرای اصالت عموم، مخاطب باید به عیادت تمام دانشمندان برود.

۲ - نکته اول



اصالت عموم پس از جستوجو و یاس از مخصص، حجیت دارد و مدرک حجیت آن بنای عقلا است.

۳ - نکته دوم



برخی از اصولیون معتقدند اصول لفظی وجودی، مثل اصالت عموم، به اصالت ظهور برگشت نموده و هر یک از آنها مصداقی از اصالت ظهور می‌باشد.
[۸] سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۸، ص۱۱۱.
[۹] سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۸، ص۳۰۳.


۴ - پانویس


 
۱. الموجز فی اصول الفقه، سبحانی تبریزی، جعفر، ص۲۸.    
۲. اصطلاحات الاصول، مشکینی، علی، ص۵۷.    
۳. اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۳۶     .
۴. المحکم فی اصول الفقه، حکیم، محمد سعید، ج۳، ص۱۶۵.    
۵. اجود التقریرات، نائینی، محمد حسین، ج۱، ص۴۶۱.    
۶. اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۲، ص۱۳۹.    
۷. الاصول العامة للفقه المقارن، طباطبایی حکیم، محمد تقی، ص (۲۳۳- ۲۳۲).    
۸. سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۸، ص۱۱۱.
۹. سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۸، ص۳۰۳.


۵ - منبع


فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۰۱، برگرفته از مقاله «اصالت عموم».    


رده‌های این صفحه : اصول لفظی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.