تغیر مسیر یافته از - اغراء
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اغراء (فقه)






بر انگیختن و تحریک کردن بر امری را اِغراء می‌گویند و از آن به مناسبت در بابهایی مانند اجتهاد و تقلید، حج، صید و ذباحه و قصاص سخن رفته است.


۱ - اغرای جایز



اغرای سگ شکاری به سوی شکار جایز و شکار آن حلال‌ است.

۲ - اغرای حرام



اغرا بر معصیت حرام است.
[۲] مهذب الاحکام ج۱ ص۷۶.
بر اغرای حرام گاه ضمان مترتّب می‌شود، مانند صید شکار شده به وسیله سگ شکاری که به اغرای محرم صورت گرفته است، که کفّاره بر وی واجب می‌شود.و گاه قصاص، مانند کشته شدن کسی به سبب اغرای سگ هار به سوی او، به شرط آنکه سگ تحریک شده از سگهایی باشد که به طور غالب کشنده‌اند یا انگیزه تحریک کننده، کشتن آن فرد باشد؛ هرچند سگِ اغرا شده ویژگی یاد شده را نداشته باشد. اغرا کننده در صورت مطالبه اولیای مقتول قصاص می‌شود.

۳ - پانویس


 
۱. جواهر الکلام ج۳۶، ص۲۸-۲۹.    
۲. مهذب الاحکام ج۱ ص۷۶.
۳. جواهر الکلام ج۲۰، ص۲۸۹.    
۴. جواهر الکلام ج۴۲ ص۴۲.    


۴ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۶۱۴.    


رده‌های این صفحه : صید و ذباحه | فقه | قصاص




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.