افشاء (فقه)اِفشاء فاش كردن است. ۱ - جایگاه در فقهاز آن به مناسبت در بابهاى صلات و تجارت سخن رفته است. ۲ - افشای سلامافشاى سلام، به معناى سلام كردن مسلمان به هر مسلمانى كه با او برخورد مى‌كند، مستحب است. ۳ - افشای سرّ و حکم آنفاش كردن اسرار امامان عليهم السّلام، به معناى بازگو كردن آنچه به کتمان آن دستور داده‌اند و نيز آنچه براى عموم قابل تحمّل نيست، حرام است. [۳]
التنقيح (الطهارة) ۴/ ۳۲۰
بر ملا كردن آنچه خداوند بر مؤمن پوشانده است ـ اعم از گناهان و زشتيها و آنچه به آبرو و حیثیّت او مربوط مى‌شود ـ در صورتى كه موجب هتک حرمت وى گردد، حتّى بر خود فرد حرام است. [۵]
المكاسب المحرمة (امام خمينى) ۱/ ۳۹۳ .
۴ - سخن چینیسخن چینی، به معناى افشاى سرّ و بازگو كردن سخن كسى درباره ديگرى و پرده‌درى از آنچه صاحب آن از برملاشدنش نا خشنود است، حرام مى‌باشد ۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص ۶۲۲. |