انکار قرآن (قرآن)در این مقاله آیات مرتبط با انکار قرآن معرفی می‌شوند. ۱ - منکران قرآن۱.۱ - مردم مکهانكار حقّانیّت قرآن، از سوى مردم مکّه: وَ هذا ذِكْرٌ مُبارَكٌ أَنْزَلْناهُ أَ فَأَنْتُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ. ۱.۲ - اهلکتابانكار بخشهايى از قرآن، از ناحيه برخى گروههاى اهل‌کتاب: وَ الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَفْرَحُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ مِنَ الْأَحْزابِ مَنْ يُنْكِرُ بَعْضَهُ قُلْ إِنَّما أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ وَ لا أُشْرِكَ بِهِ إِلَيْهِ أَدْعُوا وَ إِلَيْهِ مَآبِ. مقصود از «الاحزاب» احزاب اهل کتاب است كه بخشى از قرآن را كه دال بر توحید و نافى تثلیث و ... است، انكار مى‌كردند. ۲ - آثار انکار قرآن۲.۱ - سرزنش خداوندانكار حقّانيّت قرآن، از جانب مردم مكّه، مورد سرزنش خداوند: وَ هذا ذِكْرٌ مُبارَكٌ أَنْزَلْناهُ أَ فَأَنْتُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ. ۲.۲ - گمراهیردّ و انكار قرآن، موجب ضلالت و گمراهی: ۱. قُلْ يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَكُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ ما أَنَا عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ. ۲. إِنَّا أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدى فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ. ۲.۳ - سرگردانیمنكران قرآن، مردمى متحيّر و گمراه شده در وادی تحیّر: أَ وَ لَمْ يَنْظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْ‌ءٍ وَ أَنْ عَسى أَنْ يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلا هادِيَ لَهُ وَ يَذَرُهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ. مقصود از ضمير در «بعده» قرآن است. ۳ - عناوین مرتبطکفر به قرآن (قرآن). ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۳، ص۱۰۶، برگرفته از مقاله «انکار قرآن». رده‌های این صفحه : قرآن | موضوعات قرآنی
|