برهان (مفردات‌نهج‌البلاغه)بُرهان (به ضم باء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای دلیل روشن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص توصیف قرآن کریم و آفرینش خفاش از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیبُرهان (به ضم باء) به معنای دلیل روشن آمده، که در اصل به معنی روشن شدن است؛ چنان‌که راغب نقل کرده است. ۲ - کاربردهاآن حضرت (علیه‌السلام) درباره قرآن مجید می‌فرماید: «فهو عند الله وثیق الارکان، رفیع البنیان، منیر البرهان، مضی‌ء النیّران ...» همچنین در رابطه با خلقت خفاش فرموده است: «و کیف عشیت اعینها عن ان تستمدّ من الشمس المضیئة نورا تهتدی به فی مذاهبها و تتّصل بعلانیة برهان الشمس الی معارفها؛ بینید خفّاش چطور چشمش کور شده از این‌که از آفتاب روشن مدد جوید نوری که با آن در راه‌های خود هدایت شود و با دیدن برهان آفتاب (روشنایی آفتاب) برسد به جاهای شناخته‌اش.» ۳ - تعداد کاربرداین کلمه هفت بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بُرهان»، ص۱۳۲. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|