بصیرت (قرآن)از عناوین و موضوعات به کار رفته در آیات قرآن، «بصیرت» است. ۱ - معنی بصیرتبصیرت، در لغت به معنای عقیده قلبی، شناخت، یقین ، زیرکی و عبرت آمده است. در اصطلاح ، عبارت است از قوه‌ای در قلب شخص، که به نور قدسی منور بوده، به وسیله آن حقایق اشیا و امور را درک می‌کند، همان گونه که شخص، به وسیله چشم، صور و ظواهر اشیا را می‌بیند. برخی گفته‌اند: بصیرت، معرفت و اعتقاد حاصل شده در قلب، نسبت به امور دینی و حقایق امور است. در این عنوان، معنای اصطلاحی مورد نظر بوده و آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌های «بصر»، «رای» و برخی از مشتقات آن و نیز عبارات مفید معنای آن استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطآثار بصیرت (قرآن)، ابزار بصیرت (قرآن)، ارزش بصیرت (قرآن)، اهل بصیرت (قرآن)، دعوت با بصیرت (قرآن)، عوامل بصیرت (قرآن)، مانع بصیرت (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۲۶۳، برگرفته از مقاله «بصیرت». رده‌های این صفحه : بصیرت | موضوعات قرآنی
|