تزيين برگرفته از مادّه «زين» و به معناى زينت دادن است. زينت حقيقى عبارت از چيزى است كه در هيچ حالتى در دنیا و آخرت موجب عيب و عار براى انسان نگردد. زينت سه قسم است: ۱. زينت نفسى همانند علم و اعتقادات نيكو؛ ۲. زينت بدنى همانند قدرت و بلندى قامت؛ ۳. زينت خارجى مانند مال و مقام. در قرآن كريم تزيين گاه به خداوند، گاه به شیطان و در مواردى بدون نسبت فاعلى ذكر شده است.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوندکه در آن‌ها از مادّه «حلى»، «زيّن»، «سوّل»، «زخرف»، «لؤلؤ و مرجان»، «استبرق» و آنچه مفيد معناى تزيين است، استفاده شده است.
