جریح (مفردات‌نهج‌البلاغه)جَرِیح (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای زخمی که حضرت علی (علیه‌السلام) در جریان نبرد صفین، از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجَرِیح (به فتح جیم) به معنای زخمی، آمده است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در جنگ صفین به یاران خویش فرموده است: «... فلا تقتلوا مدبرا و لا تصیبوا معورا و لا تجهزوا علی جریح؛ فرار کننده‌ای را نکشید، عاجزی را از پای در نیاورید و زخمی را از بین نبرید.» امام (علیه‌السلام) در بیانی دگیر در مورد جایگاه علم و عمل می‌فرماید: «اوضع العلم ما وقف علی اللسان و ارفعه ما ظهر فی الجوارح و الارکان؛ پایین‌ترین علم آن است که فقط در زبان باشد و بالاترین آن علمی است که در اعضاء بدن و ارکان آن باشد.» منظور از «جوارح»، اعضاء بدن و مراد از «ارکان» اعضاء رئیسه آن است؛ مانند قلب و.... ۳ - پانویس
۴ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جریح»، ص۲۰۹. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|