جزئیتـــ جزء بودن از یک مرکب را جزئیت می گویند . ـــ جزئیت، لحاظ یک شیء به عنوان جزء مقوّم موضوع تکلیف است. ۱ - معنای جزئیتـــ جزئیت به معنای جزء بودن چیزى براى عملى مرکب، مانند سوره براى نماز می باشد. ـــ جزئیت، از اقسام احکام وضعی و به معنای اعتبار جزء بودن امری برای ماموربه است؛ یعنی حکم به این که چیزی مقوّم ماموربه و در درون ماهیت آن است و به انضمام سایر اجزا، متعلق امر قرار می‌گیرد و وجود مرکب نیز به آن بستگی دارد، مثل: اعتبار جزئیت سوره در نماز. ۲ - کاربرد جزئیتجزئیت از احکام وضعی است. ۲.۱ - تعریف مصباح الاصولدر کتاب «مصباح الاصول» آمده است: «ان الجزء عبارة عما تعلق به الامر منضما الی سائر الاجزاء». [۴]
کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۵، ص۱۳۸.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۷۴، برگرفته از مقاله «جزئیت». فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۸۱. |