زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

حرام مشروط





فعل دارای حرمتِ مشروط به چیز دیگر را حرام مشروط گویند.


۱ - تعریف



حرام مشروط، مقابل حرام مطلق می‌باشد، و عبارت است از فعل حرامی که حرمتش متوقف و مشروط بر وجود چیزی غیر از شرایط تکلیف می‌باشد؛ مانند محرمات احرام، هم چون حرمت استعمال بوی خوش، که حکم حرمت، مشروط به این است که شخص در حالت احرام باشد؛ یعنی بعد از این که شخص در میقات، محرم شد، این حرمت برای او به وجود می‌آید و قبل از آن چنین حرمتی وجود ندارد.

۲ - نکته



مشروط و مطلق بودن، نسبت به چیزهایی است که از شرایط حصول تکلیف نباشد، وگرنه تمام محرمات مشروط خواهد شد؛ بنابراین، مشروط و مطلق بودن از صفات نسبی و اضافی شمرده شده است؛ یعنی ممکن است حرامی نسبت به چیزی مطلق و نسبت به چیز دیگر مشروط باشد.

۳ - پانویس


 
۱. اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، ص۸۲.    


۴ - منبع



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۱۷، برگرفته از مقاله «حرام مشروط»    

رده‌های این صفحه : حرام




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.