حقیقت و مجازحقیقت و مجاز به مباحث پیرامون شکل‌های استعمال لفظ در معنا اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفاستعمال لفظ در معنای موضوع له را «حقیقت»، و استعمال آن را در غیر معنای موضوع له با قرینه ، «مجاز» می‌گویند؛ برای مثال، استعمال لفظ «اسد» در معنای « حیوان درنده خاص»، حقیقت و استعمال آن با قرینه در معنای «مرد شجاع»، مجاز است. [۲]
اسنوی، عبد الرحیم بن حسن، التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول، ص۱۸۵.
[۳]
فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، ص۸۳.
[۴]
محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۲۹.
[۶]
مشکینی، علی، تحریر المعالم، ص۲۴.
[۱۰]
سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۲۳.
[۱۱]
مغنیه، محمد جواد، علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید، ص۲۳.
۲ - عناوین مرتبطحقیقت؛ مجاز. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۳۰، برگرفته از مقاله «حقیقت و مجاز » |