ذلت ضلالت‌پیشگان (قرآن)برخی آیات قرآن به ذلت ضلالت‌پیشگان اشاره دارد. ۱ - ذلت هنگام حشرذلّت و به رو افتادن گمراهان، در قیامت: «... وَ مَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِهِ وَ نَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلى وُجُوهِهِمْ عُمْياً وَ بُكْماً وَ صُمًّا مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّما خَبَتْ زِدْناهُمْ سَعِيراً؛... و كسانى را كه به سبب اعمالشان گمراه سازد، سرپرستانى هدايت كننده غير خدا براى آنها نخواهى يافت؛ وروز قيامت، آنها را بر صورتهايشان محشور مى‌كنيم، در حالى كه نابينا و گنگ و كرند؛ جايگاهشان دوزخ است؛ هر زمان آتش آن فرونشيند، شعله سوزانى بر آنان مى‌افزاييم!» ۲ - ذلت در جهنمذلّت ضلالت‌پيشگان در قيامت، هنگام عرضه شدن بر جهنّم: «وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ وَلِيٍّ مِنْ بَعْدِهِ ...• ... وَ تَراهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْها خاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِيٍ ...؛ كسى راكه خدا گمراه كند، هيچ سرپرست و ياورى جز او نخواهد داشت ... در حالى كه از شدّت ذلّت سرافكنده‌اند و زير چشمى به آن نگاه مى‌كنند....» ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۸۳، برگرفته از مقاله «ذلت ضلالت‌پیشگان». |