زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

سر مقدس حضرت عباس





سرهای مقدس شهدای کربلا همراه سر مقدس امام حسین (علیه‌السلام) به کوفه نزد ابن‌زیاد، سپس به شام نزد یزید برده شدند؛ ازاین‌رو سر مقدس حضرت عباس بن علی (علیه‌السلام) نیز همراه سرهای شهدا بوده است.


۱ - سر مقدس حضرت عباس



آن‌چه از منابع روایی به دست می‌آید، این است که سرهای مقدس شهدای کربلا به همراه سر مقدس امام حسین (علیه‌السلام) به کوفه نزد ابن‌زیاد، سپس به شام نزد یزید بردند؛ ازاین‌رو سر مقدس حضرت عباس بن علی (علیه‌السلام) نیز همراه سرهای شهدا بوده است؛ هرچند در این منابع به طور صریح نامی از حضرت عباس (علیه‌السلام) و دیگر شهدا برده نشده است. در این‌جا نمونه‌هایی از عبارات ذکر می‌شود.

۱.۱ - روایتی از ابن جریر طبری


ابن جریر طبری (متوفای ۳۱۰) می‌گوید: «عمر بن سعد دستور داد سرهای دیگر یاران حسین بن علی را جدا کنند و آن‌ها هفتاد و دو سر بود».

۱.۲ - روایتی از شیخ مفید


شیخ مفید (متوفای ۴۱۳ق) می‌گوید: «و عمر بن سعد در همان روز که روز عاشورا بود، سر مقدس حسین (علیه‌السلام) را با خولی بن یزید اصبحی و حمید بن مسلم ازدی به سوی عبیدالله بن زیاد فرستاد و دستور داد سرهای مقدس دیگر از یاران و جوانان بنی‌هاشم را جدا کنند و آنها هفتاد و دو سر بود و آن‌ها را با شمر بن ذی‌الجوشن و قیس بن اشعث و عمر بن حجاج روانه کوفه کرد».

۱.۳ - روایتی از ابن طاووس


سید بن طاووس (متوفای ۶۶۴ق) می‌گوید: «و روی ان رئوس اصحاب الحسین (علیه‌السلام) کانت ثمانیة و سبعین راسا فاقتسمتها القبائل لتقرب بذلک الی عبید الله بن زیاد و الی یزید بن معاویة لعنهم الله»؛ «روایت شده است که سرهای یاران حسین که هفتاد و هشت سر بود، قبایل عرب به منظور تقرب به دربار عبیدالله بن زیاد و یزید بن معاویه میان خود قسمت کردند.

۱.۴ - روایتی از عماد طبری


عماد طبری (متوفای قرن هفتم) می‌نویسد: «فصل: در احوال سر آن شهیدان مظلوم و آن، هفتاد و دو سر بودند. به دست شمر لعین و قیس بن اشعث و عمرو بن حجاج بفرستادند و کودکان که با ایشان بودند».
[۴] طبری، عماد‌الدین حسن بن علی، مناقب الطاهرین، ج۲، ص۵۷۷، سازمان چاپ و انتشارات، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.


۲ - نتیجه



بنابراین براساس منابع روایی، ابن‌سعد روز عاشورا بلافاصله سر مبارک امام حسین (علیه‌السلام) را برای ابن‌زیاد فرستاد و سپس به امر او سرهای بقیه شهدا را از بدن‌ها جدا کردند و توسط شمر بن ذی‌الجوشن به کوفه فرستاد. و بعد از عمر بن سعد با لشکریانش از کربلا بیرون شد، گروهی از بنی‌اسد که در غاضریه ساکن بودند، به کربلا آمدند و جسد حضرت سیدالشهدا و باقی شهدا را دفن کردند.

۳ - پانویس


 
۱. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ طبری)، ج۵، ص۴۵۶، دارالتراث، بیروت، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق.    
۲. شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۱۱۳، کنگره شیخ مفید، قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۳. سید بن طاووس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص۱۴۳ – ۱۴۴، نشر جهان، تهران، چاپ اول، ۱۳۴۸ش.    
۴. طبری، عماد‌الدین حسن بن علی، مناقب الطاهرین، ج۲، ص۵۷۷، سازمان چاپ و انتشارات، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
۵. شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۱۱۴، کنگره شیخ مفید، قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۶. ابومخنف کوفی، لوط بن یحیی، وقعة الطف، محقق و مصحح:یوسفی غروی، محمدهادی، ص۲۶۰، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ سوم، ۱۴۱۷ق.    
۷. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۵، دارالفکر، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.    


۴ - منبع


پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «سر مقدس حضرت عباس»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۳/۱۹.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.