سیدعلیرضا بن محمداسماعیل حسینی اصفهانیسیدعلیرضا بن محمداسماعیل صفای قائنی اصفهانی، از ادبا و شعرای اصفهان در دوره قاجاریه بوده است. ۱ - معرفی اجمالیسیدعلیرضا بن میرزا محمّداسماعیل حسینی قائنی، ادیب شاعر و طبیب حاذق، از دانشوران اواخر دوره قاجاریه در اصفهان بوده است. او در اصفهان به تحصیل پرداخت و در علم و ادب، حکمت و طب مهارتی به سزا یافت. او علاوه بر طبابت، شعر نیز می‌سرود و «صفا» تخلّص می‌کرد و در انجمن‌های ادبی اصفهان از جمله انجمن ابوالفقراء شرکت داشت. غزل را نیکو می‌سرود. خط خوشی داشت و نستعلیق و شکسته را خوش می‌نوشت و در نقاشی صاحب ذوق بود. شعر زیر از اوست: "هوا عبیرفشان گشت و غالیه بوی ••• مگر که زلف تو امروز در کف باد است". ۲ - وفاتوی سرانجام در شنبه ۲۴ ربیع‌الاوّل ۱۳۱۳ق وفات یافته و در تکیه میرزا رفیعا واقع در تخت فولاد اصفهان مدفون شد. مزار او پس از احداث فرودگاه قدیم اصفهان از بین رفت. ۳ - آثار و فعالیتهاوی برای نسخه‌ای از «مثنوی معنوی» که برادرش میرزا محمّدعلی قائنی آن را کتابت نموده بود، نقاشی‌هایی را کشیده است. دیوان اشعار او به خط نستعلیق و شکسته او که در سال ۱۳۰۸ق کتابت شده در کتابخانه «سلطان القرائی» در تبریز موجود بوده است. نسخه دیگری از دیوان صفا نزد خانواده‌اش نگهداری می‌شود. [۱]
همایی، جلال‌الدین، مقالات ادبی، ص۴۴۰.
[۳]
بیانی، مهدی، احوال و آثار خوشنویسان، ج۲، ص۴۶۳.
همچنین کتاب «الادوار» تالیف صفی‌الدین ارموی را به خط شکسته نستعلیق در سال ۱۲۷۵ق کتابت کرده که به شماره ۱/۲۸۳۰۱ در کتابخانه ملک تهران وجود دارد. [۴]
دانش‌پژوه، محمدتقی و ایرج افشار، فهرست کتابخانه ملک، ج۶، ص۱۲۶.
۴ - پانویس
۵ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۵۴. رده‌های این صفحه : ادیبان اصفهان در عصر قاجاریه | پزشکان اصفهانی عهد قاجاریه | سادات اصفهان قرن 13 (قمری) | فضلای اصفهان عهد قاجاریه | مدفونان در تخت فولاد | هنرمندان اصفهان دوره قاجاریه
|