شک در قرآن (قرآن)در این مقاله آیات مرتبط با شک در قرآن معرفی می‌شوند. ۱ - تحدی با شککنندگانتحدّی با شك‌كنندگان در قرآن، مبنى بر آوردن يك سوره همانند (سوره‌هاى) قرآن: وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ. ۱.۱ - نشانه حقانیت قرآنتحدى با شك كنندگان در قرآن، نشانه حقانیّت آن: وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ. ۱.۲ - ناتوانی شککنندگانشك كنندگان در قرآن، ناتوان از آوردن همانندى براى قرآن: وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ. ۲ - شک بعد از اتمامحجتشك در قرآن و تكذيب آن، پس از اتمام حجت، نشانه کفر: وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ. ۳ - دلیل شک در قرآن۳.۱ - لجاجتشک در قرآن، برخاسته از روح لجاجت: ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدىً لِلْمُتَّقِينَ. «ذلك الكتاب» اشاره به كمال قرآن است و در صورتى‌كه بر «لاريب» وقف بشود اين جمله تعريضى خواهد بود بر همه شك كنندگان در قرآن كه شك‌شان برخاسته از لجاجت است. ۳.۲ - ستمگریشك و انكار باطل گرایان نسبت به قرآن، در صورت توانایی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بر خواندن و نوشتن، برخاسته از روحيه ستمگری آنان: وَ ما كُنْتَ تَتْلُوا مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتابٍ وَ لا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذاً لَارْتابَ الْمُبْطِلُونَ بَلْ هُوَ آياتٌ بَيِّناتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ ما يَجْحَدُ بِآياتِنا إِلَّا الظَّالِمُونَ. ۴ - عذاب شک‌کنندگان در قرآنشک در قرآن و تكذيب آن بدون اقامه هرگونه برهان، پس از اتمام حجت، در پى دارنده كيفر سخت الهى: وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ. ۵ - پانویس۶ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۳، ص۱۵۲، برگرفته از مقاله «شک در قرآن». |