مأمور به موقتمأمورٌبه موقت به معنای مأمورٌ به مشروط به انجام در زمان خاص می‌باشد. ۱ - تعریفمأمورٌبه موقت، فعلی است که از سوی شارع برای انجام آن، وقتی خاص تعیین شده است. در این نوع از مأمورٌبه ، در حقیقت شارع دو خواسته دارد: ۱. ایجاد مأمورٌبه در خارج؛ ۲. ایجاد آن در زمان خاص، و با فقدان هر یک از این دو، خواسته مولا بر آورده نشده و امر به آن ساقط نمی‌گردد، مانند: نماز و روزه که انجام دادن آن‌ها در وقتی خاص مطلوب شارع است. ۲ - عناوین مرتبطواجب موقت . ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۸، برگرفته از مقاله «مأمورٌبه موقت». رده‌های این صفحه : مأمور به
|