تغیر مسیر یافته از - متجرّد
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

متجرد (مفردات‌نهج‌البلاغه)





متجرّد (به ضمّ میم) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای عاری و خالی که حضرت علی (علیه‌السلام) درباره طلحه از این واژه استفاده نموده است.


۱ - مفهوم‌شناسی



متجرّد (به ضمّ میم) به معنای عاری و خالی، آمده است.

۲ - کاربردها


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره طلحه فرموده است: «و الله ما استعجل متجردا للطلب بدم عثمان الّا خوفا من ان یطالب بدمه لانّه مظنّته و لم یکن فی القوم احرص علیه منه؛ به خدا قسم درباره طلب خون عثمان عجله نکرده و مانند شمشیر خودش عریان نکرده مگر از ترس آن‌که خون عثمان را از او بخواهند؛ در میان قوم کسی حریص‌تر از او به کشته شدن عثمان نبود.»

۳ - پانویس


 
۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۴۹، خطبه۱۷۴.    


۴ - منبع


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «متجرد»، ص۲۰۹.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.