تغیر مسیر یافته از - محمد بن فرات
زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

محمد بن فرات جعفی






محمد بن فرات بن احنف جعفی (حدود اوایل قرن سوم هجری)، از راویان غالی، ضعیف و شارب الخمر قرن سوم هجری قمری که از امام باقر، امام صادق و امام رضا (علیهم‌السلام) روایت نقل کرده است. وی امام رضا (علیه‌السلام) را تکذیب نمود و بخاط همین مورد لعن و نفرین ایشان قرار گرفت. جعفی با محمد بن فرات که در زمان امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) بوده و از ایشان روایت کرده است، فرق دارد.


۱ - معرفی اجمالی



محمد بن فرات بن احنف جعفی کوفی بغدادی، اهل کوفه و راوی حدیث امام رضا (علیه‌السّلام) بود. او از طریق پدرش فرات، از امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) روایت نمود و روایت‌گرانی همچون عباد بن یعقوب رواجنی، محمد بن ولید و علی بن عثمان بن رزین از او روایت نقل کرده‌اند.

۲ - شخصیت



نجاشی او را در نقل روایت فردی ضعیف دانسته و کشّی نیز روایات متعددی در ذمّ او آورده است. گفته‌اند که او فردی غالی و شارب خمر بود، چنان‌که امام رضا (علیه‌السّلام) برای او حصیری کوچک و مقداری خرما فرستاد تا او را به انجام نماز و ترک خمر تشویق کند. جعفی امام رضا (علیه‌السّلام) را تکذیب می‌نمود، همین امر موجب شد تا مورد لعن و نفرین ایشان قرار گیرد. امام رضا (علیه‌السّلام) آزار و اذیت‌های محمد بن فرات را همانند آزارهای ابوالخطاب محمد بن مقلاص اسدی علیه امام صادق (علیه‌السّلام) می‌داند.

۳ - وفات



وی سرانجام به دست ابراهیم بن شکله، ابراهیم بن مهدی بن منصور عباسی (خلافت ۱۶۲-۲۲۴ق) کشته شد.

۴ - تالیفات



کتاب الحدیث اثر اوست که عباد بن یعقوب آن را روایت کرده است.

۵ - شباهت اسمی



لازم به ذکر است که وی با محمد بن فرات که در زمان امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) بوده و از ایشان روایت کرده است، فرق دارد، چنان که کشّی او را در شمار اصحاب امام رضا (علیه‌السّلام)، و دیگری را در شمار صحابی امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) دانسته و ذمی در مورد او ذکر نکرده است.

۶ - پانویس


 
۱. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۶، ص۱۹.    
۲. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۱۷۲.    
۳. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۲، ص۲۶۵.    
۴. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۴.    
۵. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۱۷۲.    
۶. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۴۰۰.    
۷. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعة، ج۶، ص۳۶۴.    
۸. خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۸، ص۱۳۲.    
۹. حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۴، ص۲۹۴.    
۱۰. جزایری، عبدالنبی، حاوی الاقوال، ج۴، ص۲۸۴.    
۱۱. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۴، ص۷۳.    
۱۲. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۹، ص۵۰۶.    
۱۳. استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۳، ص۹۵.    
۱۴. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۷، ص۲۸۱-۲۸۲.    
۱۵. کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۱۴۴.    
۱۶. حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۵۰۹.    


۷ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۸۳، برگرفته از مقاله «محمد جعفی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.