مرتد فطری
مرتد کسی است که از
اسلام خارج شده و
کفر اختیار نموده است بر دو قسم است: فطری و
ملی که در ابواب مختلف
فقه مانند
طهارت،
نکاح،
ارث و
حدود از آن بحث می‌شود. درباره ی مرتد فطری توضیح بیشتر در بحث
ارتداد آورده شده است.
امام خمینی در کتاب
تحریرالوسیله، مرتد فطری را چنین تعریف نموده است: «من کان احد ابویه مسلماً حال انعقاد نطفته، ثمّ اظهر الاسلام بعد بلوغه ثمّ خرج عنه.»
یعنی مرتد فطری کسی است که یکی از پدر و مادرش در حال
انعقاد نطفه او، مسلمان باشند، سپس بعد از بلوغش اظهار
اسلام نماید و پس‌ازآن از اسلام خارج شود.
مرتد فطری اگر
مرد باشد
زوجه‌‌اش بدون
طلاق از او جدا می‌شود و
نکاح بین آنان منفسخ می‌شود و زن
عده وفات گرفته و بعدازآن می‌تواند با شخص دیگر ازدواج کند.
اموال مرتد فطری که در وقت ارتداد مال او بوده، بعد از ادای
دیون او، مانند
میت، بین
ورثه‌اش تقسیم می‌شود و انتظار مرگ او کشیده نمی‌شود.
توبه مرتد فطری و رجوعش به اسلام در برگشتن زوجه و
اموال زمان ارتداد به او، فایده ندارد. البته توبه‌اش باطناً و نیز ظاهراً نسبت به بعضی از احکام قبول می‌شود، پس بدنش پاک و عباداتش صحیح می‌شود و اموال جدیدی را که با
اسباب اختیاری، مانند تجارت و حیازت و با
اسباب قهری، مانند ارث، به دست می‌آورد
مالک می‌گردد و برایش
جایز است که با
زن مسلمان ازدواج نماید، بلکه حق دارد بر زوجه سابقش،
تجدید عقد نماید.
اگر مرتد فطری
زن باشد اموالی که در زمان ارتداد داشته است بر ملک او باقی می‌ماند و به ورثه‌اش منتقل نمی‌شود، مگر اینکه وفات کند.
۳
زنی که مرتد فطری شده است درصورتی‌که
مدخول‌بها نباشد از شوهر مسلمانش در همان حال بدون عده گرفتن جدا می‌شود.
زنی که شوهرش با او
مقاربت کرده است اگر مرتد فطری شود و قبل از تمام شدن عده‌اش که
عده طلاق است،
توبه نماید
زوجیت باقی می‌ماند و اگر توبه نکند معلوم می‌شود که
فسخ و جدا شدن، از اول زمان ارتداد بوده است.
اگر زن مرتد شود
نفقه ساقط می‌شود و اگر در
عده برگردد نفقه برمی‌گردد.
