زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

مناجات الذاکرین





مناجات الذاکرین یا مناجات یادکنندگان خدا، از مناجات‌های پانزده گانه است که از امام سجاد (ع) نقل شده و این مطلب که ما نمی‌توانیم حق ذکر و یاد خداوند را به جای آوریم، محور اصلی این مناجات است.


۱ - منبع دعا



مناجات الذاکرین از امام سجاد (ع) نقل شده و در الصحیفة الثانیة السجادیة، بحارالانوار و مفاتیح الجنان
[۲] قمی، مفاتیح الجنان، ۱۷۸ ـ ۱۷۷.
آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز چهارشنبه تعیین کرده است.

۲ - آموزه‌ها و مضامین دعا



• محورهای اصلی:
# عدم توانایی انسان در به جای آوردن حق ذکر و یاد خداوند.
# اگر خداوند فرمان نمی‌داد که او را یاد کنیم، ما او را منزه از یاد خود می‌دانستیم.
• ذکر خدا، منتی است از سوی او بر انسان و نعمتی بزرگ.
• درخواست توفیق ذکر و یاد خداوند.
• بیان اینکه هیچ عقلی از معرفت و شناخت خدا بی‌بهره نیست و خداوند عقل‌ها را چنان آفریده است که بتوانند او را بشناسند: «وَ عَلى‌ مَعْرِفَتِکَ جُمِعَتِ الْعُقُولُ الْمُتَبایِنَةُ»
• حصول آرامش دل با یاد خداوند است: «نفوس جز با یاد تو آرامش و سکونت نمی‌یابند.»
• هدف نهایی انسان رویت خدا و لقاءالله و رسیدن به مرحله‌ای است که هیچ حجاب و حائلی بین انسان و خدا نباشد.
• رسیدن به لقاء الله، هدف از خلقت بوده است.
• هر لذت غیر الهی و هر لذتی که غیر ذکر خدا حاصل شده است، نادرست و نیازمند به استغفار است.
[۴] سجاده‌های سلوک،مصباح یزدی، محمد تقی، ج۲، ص ۳۱۶ ـ ۲۶۷.


۳ - پانویس


 
۱. بحار الانوار، مجلسی، محمد باقر، ج۹۴، ص۱۵۱.    
۲. قمی، مفاتیح الجنان، ۱۷۸ ـ ۱۷۷.
۳. بحار الأنوار،مجلسی، محمد باقر، ج ۹۴، ص ۱۵۱.    
۴. سجاده‌های سلوک،مصباح یزدی، محمد تقی، ج۲، ص ۳۱۶ ـ ۲۶۷.


۴ - منابع



• مصباح یزدی، محمد تقی، سجاده‌های سلوک شرح مناجات‌های حضرت سجاد(ع)، انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، قم، ۱۳۹۰ش.
• مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
• قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، نشر مشعر، قم، ۱۳۸۷ش.


رده‌های این صفحه : امام سجاد




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.