زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

مناجات الشاکرین





مناجات الشاکرین یا مناجات شکرگزاران، از مناجات‌های پانزده گانه است که از امام سجاد (ع) نقل شده و عوامل غفلت از شکرگزاری نعمت‌های خدا، عجز از شکرگزاری و نیز کوتاهی بندگان در قدردانی و شکر آن‌ها از موضوعات این مناجات می باشد و حضرت نعمت های مادی و معنوی را نام می برد.


۱ - سند



مناجات الشاکرین از امام سجاد (ع) نقل شده و در صحیفه سجادیه ، بحارالانوار و مفاتیح الجنان
[۲] مفاتیح الجنان،قمی ، شیخ عباس، ۱۷۰ ـ ۱۶۹.
آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز شنبه تعیین کرده است.

۲ - آموزه‌های دعا



• معرفی عوامل غفلت از شکرگزاری از نعمت‌های خدا: پی در پی آمدن، ریزش و جوشش مدام و غیر قابل شمارش بودن نعمت‌ها؛
• بیان عجز از شکرگزاری و نیز کوتاهی در قدردانی و شکر آن‌ها؛
• اشاره به پناه آوردن امیدواران به ساحت پروردگار و آستان مهر و رأفت الهی؛
• بیان برخی از نعمت‌های معنوی؛
• تشبیه نور ایمان، به جامه و زیورهایی برای انسان؛
• تشبیه احسان‌های خداوند، به تاجی بر سر انسان؛
• بیان بی شمار بودن نمعمت‌های خداوند، حتی از تصور و فهم انسان؛
• بیان اینکه هر شکر نعمتی، خودش نعمتی است از جانب خداوند که شکرش لازم است.
[۴] سجاده‌های سلوک، مصباح یزدی، محمد تقی،ج۱، ص ۴۳۵ ـ ۴۱۲.


۳ - پانویس


 
۱. بحار الأنوار، مجلسی، محمد باقر،ج ۹۴، ص ۱۴۶     .
۲. مفاتیح الجنان،قمی ، شیخ عباس، ۱۷۰ ـ ۱۶۹.
۳. بحار الأنوار، مجلسی، محمد باقر،ج ۹۴، ص ۱۴۶     .
۴. سجاده‌های سلوک، مصباح یزدی، محمد تقی،ج۱، ص ۴۳۵ ـ ۴۱۲.


۴ - منابع



• مصباح یزدی، محمد تقی، سجاده‌های سلوک شرح مناجات‌های حضرت سجاد (ع)، انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، قم، ۱۳۹۰ش.
• مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
• قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، نشر مشعر، قم، ۱۳۸۷ش.


رده‌های این صفحه : امام سجاد




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.