اتقان (مفردات‌نهج‌البلاغه)اتقان (به کسر الف) یا تَقن یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای محکم کردن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با خدای تعالی و آفرینش الهی از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیاتقان (به کسر الف) یا تَقن به معنای محکم کردن آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «اتقن الامر: احکمه.» ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با حق تعالی فرموده است: «و لکنه سبحانه دبّرها بلطفه و امسکها بامره و اتقنها بقدرته.» ضمیر «هاء» راجع به دنیا است. همچنین در خطبه ۱۸۵، در جمله «و اتقن ترکیبه»: «متقن» اسم مفعول است که به معنای «محکم شده» است. امام (علیه‌السلام) همچنین در رابطه با خلقت فرموده‌اند: «و لا ولجت علیه شبهة فیما قضی و قدّر، بل قضاء و متقن و علم محکم و امر مبرم.» همچنین است خطبه ۱۸۲. ۳ - تعداد کاربرداین واژه چهار بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اتقان»، ص۱۷۵. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|