انوق (مفردات‌نهج‌البلاغه)انوق (به فتح الف و فتح نون) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای پرنده‌ی عُقاب می‌باشد که در بیان حضرت علی (علیه‌السلام) خطاب به معاویه در خصوص خلافت، از این کلمه استفاده شده است. ۱ - مفهومشناسیاَنُوق (بر وزن صبور) به معنای مرغ عقاب آمده است. ۲ - کاربردهااین لفظ فقط یک‌بار در کلام امام (علیه‌السلام) به کار رفته است، آن‌جا که به معاویه می‌نویسد: «و قد اتانی کتاب منک ذو افانین من القول ... و ترقّیت الی مرقبة بعیدة المرام نازحة الاعلام تقصر دونها الانوق و یحاذی بها العیّوق؛ نامه‌ای از تو رسیده که مضمون آن درهم و پراکنده است ... خودت را به مرتبه‌ای کشانده‌ای که مقصدش دور و نشانه‌هایش بعید است، عقاب بلند پرواز بر آن نتواند رسید، و با ستاره عیوّق برابر خوانده می‌شود.» یعنی به هیچ وجه شایستگی خلافت نخواهی داشت. ابن میثم آورده است: معاویه در نامه‌ی خویش از آن حضرت (علیه‌السلام) درخواست کرده که خلافت را بعد از خودش به معاویه بدهد، تا معاویه با او بیعت نماید. ۳ - بیان مفردات۱ـ «مرقبه» به معنای مرتبه عالی. ۲ـ «نازحة» به معنای بعید و دور. ۳ـ «عیوّق» به معنای ستاره‌ی معروفی است. ۴ - پانویس
۵ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «انوق»، ص۸۹. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|