اهتماماهمیّت دادن و مورد عنایت و توجّه قرار دادن را اهتمام گویند. از آن در باب امر به معروف سخن رفته است. ۱ - اهتمام ویژه شارع به برخی امورشارع مقدس به اموری از قبیل شعائر اسلامی مانند کعبه، نفوس مؤمنان، ناموس و آبروی آن‌ها اهتمام ویژه‌ای دارد، به طوری که اگر امر به معروف و نهی از منکر به این امور ضرر برساند، حرام می‌شود و اگر معروف از امور مهم باشد، امر به معروف نیز برای حفظ آن واجب می‌شود؛ گرچه موجب ضرر گردد، لیکن باید اهمّ و مهم ملاحظه شود. برای مثال، اگر حفظ امام معصوم علیه السّلام و شعائر اسلام متوقّف بر فدا کردن جان باشد، فدای آن واجب است. ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۷۶۲. رده‌های این صفحه : امر به معروف و نهی از منکر | فقه
|