ثری (مفردات‌نهج‌البلاغه)ثَرَی (به کسر ثاء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای خاک یا خاک مرطوب، که حضرت علی (علیه‌السلام) نسبت به شخصی که دنیا را مذمت می‌نمود از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیثَرَی (به کسر ثاء) به معنای خاک یا خاک مرطوب آمده است. چنان‌که ارباب لغت، آن‌را به «خاک مرطوب» معنی کرده‌اند. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) هنگامی که شنیدند کسی دنیا را مذمت می‌کند، فرمود: «ایها الذام للدنیا ... متی غرتک ابمصارع آبائک من البلی‌ام بمضاجع امّهاتک تحت الثری؛ ای مذمت کننده دنیا، دنیا تو را کی فریفته است، آیا با مکان‌های افتادن پدرانت از فنا تو را فریفته است و یا با خوابگاههای مادرانت در زیر خاک.» ۳ - تعداد کاربرداین واژه چهار بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ثری»، ص۱۸۴. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|