جحفل (مفردات‌نهج‌البلاغه)جَحْفَل (به فتح جیم و سکون حاء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای لشکر بزرگ و ارتش انبوه که حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه‌ای خطاب به معاویه از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجَحْفَل (به فتح جیم و سکون حاء) به معنای لشکر بزرگ و ارتش انبوه آمده است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه‌ای به معاویه می‌نویسد: «و انا مرقل نحوک فی جحفل من المهاجرین و الانصار و التابعین لهم باحسان؛ من به سرعت به طرف تو خواهم آمد در لشکر بزرگی از مهاجران و انصار و کسانی‌که با نیکی از آن‌ها پیروی کرده‌اند.» ۳ - تعداد کاربرداین واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جحفل»، ص۲۰۳. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|