حسنه

---

کلید واژه‌ها: کار، ایمان، عمل صالح.

۱ - لزوم عمل صالح همراه ایمان

---

کار شایسته همراه ایمان دو رکن اساسی است که موجب پیشرفت انسان و جامعه بشری می‌گردد و در نتیجه فعالیتهای او، فرهنگ پیشرو را به ارمغان می‌آورد.

۱.۱ - مصادیق لزوم ایمان با عمل صالح

در قرآن علاوه بر بیان کلی و تأیید اینکه ایمان و کار شایسته با یکدیگر نتیجه بخش است الگوها و مثالهایی هم ذکر شده است، که نمونه هایی از آن ذکر می‌شود:

۱.۱.۱ - جنگ طالوت با جالوت

۱. در داستان طالوت و جالوت، در مورد انتخاب طالوت از طرف خداوند برای فرماندهی سپاه جنگ و جهاد فی سبیل‌اللّه‌ چنین آمده است:
"...اِنَّ اللّه‌ اصْطَفیهُ عَلَیْکُمْ وَ زادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ...".
در حقیقت، خدا او را بر شما برتری داده، و او را در دانش و (نیروی) بدن بر شما برتری بخشیده است.

۱.۱.۲ - خزانه داری حضرت یوسف

۲. در داستان حضرت یوسف علیه‌السلام آنجایی که خود را شایسته مقام وزارت اقتصاد معرفی می‌کند و اینکه توانایی دارد که با برنامه ریزی صحیح مملکت مصر را از قحطی نجات دهد، چنین آمده است:
"اجْعَلْنِی عَلی خَزائِنِ الاَرْضِ اِنّی حَفیظٌ عَلیمٌ."؛
زسمرا بر خزانه‌های این سرزمین بگمار، که من نگهبانی دانا هستم.

۱.۱.۳ - ازدواج حضرت موسی

۳. در داستان حضرت موسی و حضرت شعیب علیهماالسلام، آنجا که دختران شعیب، از موسی نزد پدرشان تعریف می‌کنند، چنین آمده است:
"...یَأَبَتِ اسْتَئْجِرْهُ اِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَئْجَرْتَ الْقَوِیُّ الاَمینُ"؛
ای پدر، او را استخدام کن، چرا که بهترین کسی است که استخدام می‌کنی: هم نیرومند (و هم) در خور اعتماد است.

۲ - نتایج عمل صالح

---

نتایج کار شایسته:

۲.۱ - هدایت

"اِنّ الّذینَ اَمنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ یَهْدیهِمْ رَبُّهُمْ بِایمانِهِمْ تَجْری مِنْ تَحْتِهِمُ الاَْنْهارُ فی جَنَّتِ‌النَّعِیمِ"؛
کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، پروردگارشان به پاس ایمانشان آنان را هدایت می‌کند به باغهای پر (ناز و) نعمت، که از زیر (پای) آنان نهرها روان خواهد بود.

۲.۲ - محبت در دلها

"اِنَّ الّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّلِحَتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرّحْمَنُ وُدّا".
کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به زودی (خدای) رحمان برای آنان محبتی (در دلها) قرار می‌دهد.

۲.۳ - استخلاف

"وَعَداللّه‌ُ الّذینَ امَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلواالصّلِحَتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الاْرْضِ".
خدا به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، وعده داده است که حتماً آنان را در این سرزمین جانشین (خود) قرار دهد.

۲.۴ - در زمره صالحان

"وَ الّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّلِحَتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِی الصّلِحینَ".
و کسانی که گرویده و کارهای شایسته کرده‌اند، البته آنان را در زمره شایستگان در می‌آوریم.
صالحان در قرآن جزء کسانی‌اند که از نعمت هدایت برخوردارند و در زمره انسانهای والامقام می‌باشند.
"وَ مَنْ یُطِعِ اللّه‌ وَ الرَّسُولَ فَأولئکَ مَعَ الّذینَ اَنْعَمَ اللّهُ عَلَیهِم مِّنَ النَّبِیِینَ وَ الصّدِّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصّلِحینَ وَ حَسُنَ اولئک رَفیقاً".
و کسانی که از خدا و پیامبر اطاعت کنند، در زمره کسانی خواهند بود که خدا ایشان را گرامی داشته (یعنی) با پیامبران و راستان و شهیدان و شایستگانند و آنان چه نیکو همدمانند.

۲.۵ - هدایت از ظلمات به نور

"رَسولاً یَتْلوا عَلَیْکُم آیاتِ اللّه‌ِ مُبَیِّنَتٍ لِیُخْرِجَ الّذینَ اَمَنوا وَ عَمِلُوا الصّلِحَتِ مِنَ الظُّلُمَتِ اِلَی النّورِ..."
پیامبری که آیات روشنگر خدا را بر شما تلاوت می‌کند، تا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند از تاریکی‌ها به سوی روشنایی بیرون برد.

۲.۶ - بهترین آفریدگان

"اِنّ الّذینَ اَمنُوا وَ عَمِلُوا الصّلِحَتِ اولئِک هُمْ خَیْرُ الْبَرِیّة".
در حقیقت کسانی که گرویده و کارهای شایسته کرده‌اند، آنانند که بهترین آفریدگانند.

۲.۷ - فرجام نیک

"الّذینَ امَنوا وَ عَمِلُواالصّلِحَتِ طُوبَی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَئابٍ".
کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، خوشا به حالشان و خوش سرانجامی دارند.

۲.۸ - عدم خسران

در حقیقت انسانهای مؤمن صالح‌اند که سرمایه شان را که همان عصر و مدت زندگی شان، در این دنیا است هدر نداده‌اند و گرفتار خسران نمی‌شوند.
"وَالْعَصْرِ اِنّ الاِْنْسانَ لَفی خُسْرٍ اِلاّ الّذینَ اَمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّلِحَتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَواْبِالصّبْرِ".

سوگند به عصر، که واقعاً انسان دستخوش زیان است، مگر کسانی که گرویده و کارهای شایسته کرده و همدیگر را به حق سفارش و به شکیبایی توصیه کرده‌اند.
و به طور کلی حیات و ممات آنان، با بدکاران تفاوت می‌کند.
"اَمْ حَسِبَ الّذینَ اجْتَرَحُواْ السّیّئاتِ اَنْ نّجْعَلَهُمْ کَالّذینَ اَمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّلِحَتِ سَواءً مّحْیَاهُم وَ مَماتُهُمْ ساءَ ما یَحْکُمونَ".
آیا کسانی که مرتکب کارهای بد شده‌اند پنداشته‌اند که آنان را مانند کسانی قرار می‌دهیم که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند (به طوری که) زندگانی آنها و مرگشان یکسان باشد؟ چه بد داوری می‌کنند.
کسانی که بر پایه ایمان به خدا و آخرت، کار شایسته انجام دهند به نتایج والایی دست می‌یابند.

۲.۹ - رؤیت عمل

در روز قیامت، آدمی اعمال خود را به عیان می‌بیند:
"فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرّةٍ خَیْراً یَرَهُ وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرّاً یَرَهُ".
پس هر که هم وزن ذره‌ای نیکی کند (نتیجه) آن را خواهد دید و هر که هم وزن ذره‌ای بدی کند (نتیجه) آن را خواهد دید.

۲.۱۰ - مغفرت الهی

"فَالّذینَ اَمَنواْ وَ عَمِلُوا الصّالحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَریمٌ".
پس آنان که گرویده و کارهای شایسته کرده‌اند، آمرزش و روزی نیکو برای ایشان خواهد بود.

۲.۱۱ - پاداش الهی

"اِنّ الّذینَ اَمَنوُا وَالّذینَ هَادُوا وَالنّصَرَی وَالصَّبِئینَ مَنْ آمَنَ بِاللّه‌ وَ الْیَوْمِ الاْخِرِ وَ عَمِلَ صَالِحاً فَلَهُمْ اَجْرَهُمْ عِنْدَ رَبّهِمْ وَ لاَخَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنونَ".
در حقیقت، کسانی که (به اسلام) ایمان آورده، و کسانی که یهودی شده‌اند و ترسایان و صابئان، هر کس به خدا و روز بازپسین ایمان داشت و کار شایسته کرد، پس اجراجرشان را پیش پرودگارشان خواهند داشت، و نه بیمی بر آنان است، و نه اندوهناک خواهند شد.

۲.۱۲ - دخول در بهشت

"الّذینَ تَتَوَفّهُمُ الْمَلئکَةُ طَیّبینَ یَقولونَ سَلَمٌ عَلَیکُمُ ادْخُلُوا الْجَنّةَ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ".
همان کسانی که فرشتگان جانشان راـ در حالی که پا کند ـ می‌ستانند ـ (و به آنان) می‌گویند: «درود بر شما باد، به (پاداش) آنچه انجام می‌دادید به بهشت درآیید.»
"انّ الّذینَ اَمَنوا وَ عَمِلوا الصّالحاتِ کانَتْ لَهُمْ جَنَّتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً".
بی گمان کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، باغهای فردوس جایگاه آنان است.

۲.۱۳ - درجات عالی

"وَ مَنْ یَأتِهِ مُومِناً قَد عَمِل الصّالِحاتِ فَاولَئکَ لَهُمُ الدّرَجاتُ الْعُلَی".
و هر که مؤمن به نزد او رود، در حالی که کارهای شایسته انجام داده باشد، برای آنان درجات والا خواهد بود.
و نیز ایمان و اعمال صالح موجب فضل الهی و تکفیر سیئات و رحمت الهی می‌شود.

۳ - پانویس

---