زندیقزندیق کافران متظاهر به اسلام را می گویند. ۱ - معنای اصطلاحی زنديقزنديق، کافری را گويند که کفر خود را پنهان و به اسلام تظاهر می‌کند، و نيز به معنای کسی که به شريعتی معتقد نيست و قائل به قديم بودن عالم می‌باشد، آمده است؛ چنان که به برخی اصناف کفار همچون ثنویه اطلاق شده است. ۲ - کاربرد زندیق در فقهاز آن در باب حدود سخن گفته‌اند. ۲.۱ - احکام زندیق در حدودمخاطب قرار دادن کسی با لفظی که در عرف يا به حسب وضع لغوی در قذف به کار نمی‌رود، ليکن موجب اذيت و آزار مخاطب می‌گردد، مانند زنديق موجب ثبوت تعزیر بر گوينده است. در عدم پذيرش توبه و وجوب کشتن زنديق- به معنای نخست- اختلاف است. بر عدم پذيرش توبه و وجوب قتل وی ادعای اجماع شده است. برخی گفته‌اند: زنديق محکوم به حکم مرتد است. بنابر اين، اگر مرد و مرتد فطری باشد، به قول مشهور، توبه‌اش پذيرفته نيست و کشته می‌شود، و اگر مرتد ملی باشد، پس از استتابه و خودداری از توبه به قتل می‌رسد؛ اما اگر زن باشد در هر دو صورت- فطری و ملی- کشته نمی‌شود. ۳ - پانویس۴ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۳۰۳-۳۰۴. |