زمان تقریبی مطالعه: 8 دقیقه
 

سبزی





گیاه علفى خوردنى به صورت خام یا پخته مثل گشنیز، مرزه و غیره را سبزى گویند. از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات، حج، تجارت و اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.


۱ - تعریف سبزی



به انواع گیاهان معمولا علفى، همچون گشنیز، مرزه، ترخون، ریحان، تربچه، پیازچه، شاهی، تره و نعنا که آنها را به صورت خام یا پخته مى‌خورند، سبزى گفته مى‌شود.

۲ - احکام سبزی




۳ - مطهر بودن خورشید نسبت به سبزیهای چیده نشده



از مطهّرات خورشید است که بنابر قول مشهور، زمین و بناهای ثابت در آن، همچون ساختمان و دیوار و آنچه متصل به آنها است؛ از درها و میخها و نیز آنچه بر روى زمین است، از قبیل برگها، میوه‌ها و سبزیها و سایر گیاهان تا زمانى که چیده نشده‌اند، هرچند زمان چیدن آنها فرا رسیده باشد، حتى اگر خشک شده باشند، را با شرایطى پاک مى‌کند.
[۱] العروة الوثقى‌ ج۱، ص۲۵۲.
[۲] مصباح الهدى‌ ج۲، ص۲۸۸-۲۸۹.

برخى، خورشید را پاک کننده گیاهان ندانسته‌اند.

۴ - عدم صحت سجده بر سبزی خوردنی



سجده بر زمین و آنچه از زمین مى‌روید و بر حسب عادت و متعارف، خوردنی یا پوشیدنی نیست، صحیح است. بنابر این، سجده بر سبزیهایى که خام یا پخته آنها را مى‌خورند جز در حال ضرورت صحیح نیست؛ هرچند هنوز زمان خوردن آنها فرانرسیده باشد.
[۵] البیان، ص۱۳۳-۱۳۴.
[۶] ذکرى الشیعة ج۳، ص۱۴۱.


۵ - عدم استحباب زکات سبزیجات



زکات در میوه‌ها و غیر آن از چیزهایی که از زمین می‌روید حتی گیاه چوبک مستحب است بر خلاف صیفی‌جات و سبزیجات‌ مانند یونجه و بادنجان و خیار و خربزه و مانند آن (که مستحب نیست).

۶ - اختلاف در بوئیدن سبزیهای خوشبو در حال احرام



در حرمت یا کراهت بوییدن سبزیهای خوش بو، مانند نعناع و ریحان در حال احرام اختلاف است.
برخى، احتیاط واجب را در اجتناب از آن دانسته‌اند.
[۹] مناسک حج (مراجع)، ص۱۶۴.


۷ - سبزی در باب تجارت




۷.۱ - حق خیار در سبزی


بنابر قول مشهور، از جمله خیارات، خیار در معامله کالایى است که زود فاسد مى‌شود. بنابر این، اگر کسى کالایى بفروشد که بیشتر از یک شبانه روز نمى‌ماند و فاسد مى‌شود، مانند سبزیها، در صورتى که خریدار آن را تحویل نگرفته و بهاى آن را نیز نپرداخته باشد، فروشنده تا شب صبر و با داخل شدن شب، حق خیار پیدا مى‌کند و مى‌تواند معامله را برهم زند.
امام خمینی دراین‌رابطه در تحریرالوسیله می‌نویسد: «اگر چیزی را بفروشد که سریعاً فاسد می‌شود، به‌طوری‌که اگر شب بر آن بگذرد فاسد می‌شود، مانند سبزیجات‌ و بعضی از میوه‌ها و گوشت در بعضی از وقت‌ها و مانند این‌ها و نزد فروشنده بماند و مشتری تاخیر کند، پس بایع، قبل از آنکه خرابی به آن عارض شود، خیار دارد و بیع را فسخ می‌کند و در مبیع هرطور که بخواهد، تصرف می‌کند.»

۷.۲ - خرید و فروش سبزی


خرید و فروش سبزى پس از روییدن از زمین و آشکار شدن آن به گونه یک چین یا بیشتر جایز است؛
صلح بر میوه‌ها و سبزیجات‌ و غیر آن‌ها قبل از وجودشان ولو نسبت به یک سال و بدون ضمیمه جایز است، اگرچه بیع آن‌ها (به این صورت) جایز نمی‌باشد. بنابراین «فروش سبزیجاتی مانند خیار و بادنجان و خربزه و مانند این‌ها قبل از ظهورشان جایز نیست؛ و فروش یک برداشت یا چند برداشت معلوم آن‌ها بعد از بسته شدن و ظهور آن‌ها جایز است. و مرجع در یک برداشت، عرف کشاورزها و عادت آن‌ها است. و ظاهر آن است که نوبری که از آن‌ها چیده می‌شود، به‌عنوان یک برداشت، حساب نمی‌شود.» و جایز است بیع سلف «آنچه که ضبط اوصاف آن ممکن باشد به‌طوری‌که به‌ندرت وجود نکشاند، مانند سبزیجات‌ و میوه‌ها و حبوبات - مانند گندم و جو و برنج و مثل این‌ها - بلکه تخم‌مرغ و گردو و بادام و مانند این‌ها.» به دیگر بیان
چنان که خرید و فروش آن به صورت سلف با ضبط اوصاف آن که نزد دو طرف معامله معلوم است، جایز مى‌باشد.
و مشاهده نکردن بعضی از آن‌ها که (در زیر برگ‌ها) پوشیده است ضرر نمی‌رساند، چنان که نارس بودن همه یا بعضی از آن‌ها، ضرری ندارد. و همچنین موجود نبودن برداشت‌ها غیر از برداشت اول بعد از ضمیمه کردن آن‌ها به برداشت اول، ضرری نمی‌رساند.»

۷.۳ - ربا در سبزی


هریک از انواع سبزیها جنسى مستقل به شمار مى‌رود. به عنوان مثال، اسفناج یک جنس است، کرفس جنسى دیگر و نعناع جنس سوم. بنا بر این، فروش کالایى در برابر کالایى دیگر از همان جنس به زیاده، ربا محسوب شده و حرام است؛ لیکن در برابر جنسى دیگر، ربا به شمار نمى‌رود.
[۱۸] العروة الوثقى‌ (تکملة) ج۲، ص۲۶.


۸ - سبزی در باب اطعمه و اشربه



آوردن سبزى بر سر سفره
[۲۰] جامع عباسى، ص۳۳۹.
و نیز شستن آن قبل از خوردن،
[۲۱] توضیح المسائل مراجع ج۲، ص۶۰۶.
مستحب است و از آداب غذا خوردن به شمار مى‌رود.

۹ - سبزی در باب لقطه



اگر لقطه از چیزهایی باشد که یک سال نمی‌ماند، مانند پختنی و خربزه و گوشت و میوه‌ها و سبزیجات‌، جایز است که آن را با قیمت‌گذاری برای خود بردارد و بخورد و در آن تصرف نماید، یا به دیگری بفروشد و ثمن آن را برای مالکش حفظ نماید، و احتیاط (مستحب) آن است که بیع آن - در صورت امکان - با اذن حاکم شرع باشد اگرچه‌ اقوی آن است که لازم نیست. و احتیاط (واجب) آن است که تا آخر وقتی که خوف خراب‌شدن می‌رود نگه دارد، بلکه وجوب آن خالی از قوت نیست. و درهرصورت، تعریف آن ساقط نمی‌شود، پس خصوصیات و صفات آن را قبل از آنکه آن را بخورد یا بفروشد حفظ می‌کند سپس یک سال تعریف می‌کند، پس اگر صاحبش آمد و او هم آن را فروخته بود ثمنش را به مالک می‌دهد و اگر آن را خورده بود قیمت آن را غرامت می‌دهد و اگر نیامد چیزی بر او نیست.

۱۰ - پانویس


 
۱. العروة الوثقى‌ ج۱، ص۲۵۲.
۲. مصباح الهدى‌ ج۲، ص۲۸۸-۲۸۹.
۳. نهایة الإحکام ج۱، ص۲۹۰.    
۴. تحریر الأحکام ج۱، ص۲۱۷.    
۵. البیان، ص۱۳۳-۱۳۴.
۶. ذکرى الشیعة ج۳، ص۱۴۱.
۷. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۳۳۲، کتاب الزکاة، القول فیما تجب فیه الزکاة و ما تستحب، مسالة۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
۸. جواهر الکلام ج۱۸، ص۴۳۳-۴۳۷.    
۹. مناسک حج (مراجع)، ص۱۶۴.
۱۰. الحدائق الناضرة ج۱۹، ص۵۲.    
۱۱. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۵۶۱، کتاب البیع، القول فی الخیارات، الخامس خیارالتاخیر، مسالة۶، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
۱۲. جواهرالکلام ج۲۴، ص۷۸-۷۹.    
۱۳. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۵۹۹، کتاب الصلح، مسالة۱۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
۱۴. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۵۸۶، کتاب البیع، القول فی بیع الثمار علی النخیل و الاشجار، مسالة۱۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
۱۵. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۵۷۸، کتاب البیع، القول فی السلف، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
۱۶. جواهرالکلام ج۲۴، ص۲۸۴.    
۱۷. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۵۸۶، کتاب البیع، القول فی بیع الثمار علی النخیل و الاشجار، مسالة۱۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
۱۸. العروة الوثقى‌ (تکملة) ج۲، ص۲۶.
۱۹. الدروس الشرعیة ج۳، ص۴۴.    
۲۰. جامع عباسى، ص۳۳۹.
۲۱. توضیح المسائل مراجع ج۲، ص۶۰۶.
۲۲. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۲۴۵، کتاب اللقطة، القول فی لقطة غیر الحیوان، مسالة۱۷، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    


۱۱ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۳۷۳-۳۷۵.    
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر)    ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.