مصدراسم دلالت کننده بر حَدَث را مصدر گویند. ۱ - تعریفمصدر، اسمی است که بر حدث دلالت می‌کند، و به نظر مشهور علمای نحو، فعل از آن گرفته می‌شود ( اصل کلام است). ۲ - عملکردمصدر هر فعلی همانند فعل خود عمل می‌کند؛ یعنی در صورتی که فعل آن لازم باشد، به فاعل خود اضافه می‌شود و اگر فعل آن متعدی باشد به فاعل اضافه شده و مفعول آن منصوب خوانده می‌شود، مثل: «عجبت من ضرب زید بکرا». ۳ - نکتهدر علم اصول از مصدر در مباحثی هم چون وضع و مشتق، بحث می‌شود. [۱]
کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، تهانوی، محمد اعلی بن علی، ج۲، ص۸۲۵.
[۲]
فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۴، ص۲۴۸.
[۳]
کتاب التعریفات، جرجانی، محمد بن علی، ص۹۵.
۴ - عناوین مرتبطوضع مصدر. ۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۳۸، برگرفته از «مصدر». |