نجشنجش به این معناست که شخص بدون قصد خریدن قیمت متاع را زیاد کند تا دیگری بشنود و آن را به مبلغ بیشتری بخرد. ۱ - معنای لغوی نجشدر لغت به فتح نون و جیم یا به سکون جیم به برانگیختن شکار گفته می‌شود، «تنفیر الوحش». [۳]
مصباح المنیر، ج۲، ص۱۵۳.
۲ - معنای اصطلاحی نجشدر اصطلاح این است که شخص بدون قصد خریدن قیمت متاع را زیاد کند تا دیگری بشنود و آن را به مبلغ بیشتری بخرد، خواه قبلاً با بایع تبانی و توافق نموده باشد و خواه ننموده باشد. یا بر اثر توافق قبلی با بایع متاع را به منظور تبلیغ، ستایش و تعریف کند. و به عبارت دیگر نجش این است که شخص ثمن را زیاد کند نه از جهت میل و رغبت خود در خریدن آن بلکه برای افزودن رغبت دیگری و فریب خوردن وی. ۳ - حکم نجشمشهور بین امامیه آن است که نجش فی الجمله حرام است بلکه برخی دعوی اجماع کرده‌اند. [۵]
حداق الناضره، ج۵، ص۱۰.
نجش در نظر شافعی چنان‌که از کتاب الام و مغنی المحتاج استفاده می‌شود حرام است. و همچنین ابن قدامه در کتاب المغنی آن را منهی‌عنه و حرام دانسته است. و در کتاب الهدایه (فقه حنفی) آن را مکروه معرفی کرده است. ۳.۱ - دلیل حکم نجشدلیل این حکم حدیث نبوی است بدین تعبیر: «لا تناجشوا». [۶]
الام، ج۳، ص۹۱.
[۷]
مغنی المحتاج، ج۲، ص۳۷.
[۸]
الهدایه شرح بدایة المبتدی، ج۳، ص۵۳.
[۹]
المغنی ابن قدامه، ج۴، ص۱۶۰.
۴ - پانویس
۵ - منبعجابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ فقه اصطلاحات اسلامی، ص۱۷۲-۱۷۳. |