یتیم (مفردات‌قرآن)یتیم از اصطلاحات بکار رفته در قرآن کریم به کودکی گفته می‌شود که پدرش قبل از بلوغ او بمیرد. ۱ - مفهومشناسییتیم آنست که پدر کودکی قبل از بلوغ او بمیرد و در سائر حیوانات آنست که مادرش بمیرد. پس یتیم در انسان به معنی پدر مرده (البته قبل از بلوغ کودک) و در غیر انسان به معنی مادر مرده است. «وَ لا تَقْرَبُوا مالَ الْیَتِیمِ اِلَّا بِالَّتِی هِیَ اَحْسَنُ؛ به مال یتیم نزدیک نشوید مگر به بهترین طریق». جمع آن در قرآن مجید یتامی است «وَ آتَی الْمالَ عَلی حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکِینَ». در آیه «وَ آتُوا الْیَتامی اَمْوالَهُمْ...». به اعتبار ما کان یتامی اطلاق شده و گر نه تا یتیم است مال به او داده نمی‌شود و پس از بلوغ به او یتیم گفته نمی‌شود. خوردن مال یتیم از گناهان کبیره است و بر آن وعده آتش داده شده: (اِنَّ الَّذِینَ یَاْکُلُونَ اَمْوالَ الْیَتامی ظُلْماً اِنَّما یَاْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَیَصْلَوْنَ سَعِیراً؛ آنانکه اموال یتیمان را به ظلم می‌خورند فقط در شکمشان آتش می‌خورند و حتما وارد آتش می‌شوند». ۲ - پانویس۳ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «یتم»، ج۷، ص۲۵۹. رده‌های این صفحه : اصطلاحات ادبی | اصطلاحات قرآنی | قاموس قرآن | واژگان قرآنی | واژه شناسی واژگان قرآن
|