آبچلیک
آبچلیک‌ها پرندگانی هستند آبچر که نسبتاً اجتماعی هستند و بعضی از آن‌ها گله‌های بزرگ تشکیل می‌دهند. نر و مادهٔ آن‌ها هم‌شکل است.
| آبچلیک | |
|---|---|
 | |
| آبچلیک زوزه‌گرگی | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پرندگان |
| زیررده: | نومرغان |
| فرورده: | نوپرندگان |
| راسته: | سلیم‌سانان |
| زیرراسته: | Scolopaci |
| تیره: | آبچلیکان Vigors, ۱۸۲۵ (میلادی) |
| سرده‌ها | |
| |
این پرندگان به تیرهٔ آبچلیکان (Scolopacidae) تعلق دارند که تیره‌ای از راستهٔ سلیم‌سانان با جثهٔ کوچک یا متوسط و پاهای کوتاه یا بلند است.
آبچلیک پرنده‌ای با پاهای به نسبت بلند یا خیلی بلند، بال‌های دراز که به طور معمول نوک‌تیز و زاویه‌دار است و منقار دراز و باریک که ممکن است راست یا خمیده باشد. پر و بال آن‌ها اغلب در تابستان و زمستان متفاوت است نوار بالی و طرح دمگاه و دم در تشخیص آن‌ها اهمیت زیادی دارد. بیشتر آن‌ها مهاجرند و تابستان‌ها را در سواحل جنوب منطقه زادوولد خود می‌گذرانند.این پرنده در منطقه آذربایجان به اسم چیلیک بورون معروف می باشد.
معمولاً روی زمین آشیانه می‌سازند. جوجه آن‌ها پوشیده از کرک‌پر است و بعد از خروج از تخم قادر به فعالیت می‌باشد. غذایشان شامل مواد مختلف حیوانی و بعضی مواد گیاهی است.
چگونگی نام‌گذاری
واژه آبچلیک در واقع برگرفته از واژه اوچِلیک در زبان مازندرانی است.
گونه‌های آبچلیک
نگارخانه
پانویس
- ↑ Neornithes
- ↑ Neoaves
- ↑ «آبچلیکیان» [زیست‌شناسی- علوم جانوری] هم‌ارزِ «Scolopacidae»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
منابع
- دکتر:، العلوی، هادی ، عالم الطیور والحیوانات، دارالعودة، بیروت، لبنان، چاپ سال ۱۹۸۸ مبلادی (به عربی).
- عطاءالله، سمیر، موسوعة المعلومات العامة، دار عطاءالله للنشر والتوزیع، بیروت، لبنان، چاپ هشتم، سال انتشار ۱۹۸۴ میلادی (به عربی).