آشوریها
آشوریان ، آسوریان، کلدانیها، آرامیها یا سُریانیها قومی هستند که ریشه آنها به مردم سامی بینالنهرین باستان میرسد. آنها علاوه بر زبان محل سکونت خود، به زبان آرامی نو آشوری (از خانواده زبانهای سامی) سخن میگویند و اغلب، مسیحی هستند. سرزمین باستانی آشوریان اکنون در شمال عراق (استانهای دهوک و نینوا)، جنوب شرقی ترکیه (در منطقه ی حکاری و طور عبدین)، شمال شرقی سوریه (استان حسکه) استانهای مرکزی و بیشتر در ارومیه و شمال غربی ایران و تهران واقع شدهاست. بر طبق تورات و قرآن، ابراهیم پیامبر نیز سامی بوده و به این خاطر به سه دین یهودیت، مسیحیت و اسلام، ادیان سامی یا ابراهیمی گفته میشود
کل جمعیت | |
---|---|
۳٫۳–۴٫۲ میلیون | |
مناطق با جمعیت چشمگیر | |
سوریه | ۲۰۰٬۰۰۰–۸۷۷٬۰۰۰ (تا پیشاز جنگ داخلی سوریه) |
عراق | ۱۵۰٬۰۰۰–۲۰۲٬۰۰۰ |
ترکیه | ۲۵٬۰۰۰ |
ایران | ۷٬۰۰۰–۱۷٬۰۰۰ |
ایالات متحده آمریکا | ۱۱۰٬۸۰۷–۶۰۰٬۰۰۰ |
سوئد | ۱۵۰٬۰۰۰ |
اردن | ۳۰٬۰۰۰–۱۵۰٬۰۰۰ |
آلمان | ۷۰٬۰۰۰–۱۰۰٬۰۰۰ |
لبنان | تا ۸۰٬۰۰۰ |
استرالیا | ۶۱٬۰۰۰ (۲۰۲۰) |
فرانسه | ۱۶٬۰۰۰ |
روسیه | ۱۴٬۰۰۰ |
کانادا | ۱۰٬۸۱۰ |
هلند | هزاران نفر |
یونان | ۶٬۰۰۰ |
فلسطین • بیتالمقدس شرقی | ۵٬۰۰۰ ۱٬۰۰۰ |
ارمنستان | ۲٬۷۶۹–۶٬۰۰۰ |
اتریش | ۲٬۵۰۰–۵٬۰۰۰ |
بریتانیا | ۳٬۰۰۰–۴٬۰۰۰ |
گرجستان | ۳٬۲۹۹ |
اوکراین | ۳٬۱۴۳ |
نیوزیلند | ۱٬۴۹۷ |
دانمارک | ۷۰۰ |
قزاقستان | ۳۵۰ |
فنلاند | ۳۰۰ |
زبانها | |
زبانهای سریانی (آرامی نو، کلدانی و طوریه) | |
دین | |
عموما مسیحیت سریانی و اقلیتی یهودیت و اسلام | |
قومیتهای وابسته | |
مردم عرب, یهودیان, مندائیان |
در طول قرن گذشته میلادی بسیاری از آشوریان به نقاط دیگر دنیا از جمله قفقاز، آمریکای شمالی، اروپا و استرالیا مهاجرت کردند. حوادثی چون کشتارهای دیاربکر، نسلکشی آشوریان (همراه با نسلکشی یونانیان و نسلکشی ارمنیها) توسط امپراتوری عثمانی در طول جنگ جهانی اول، کشتار سمیل در ۱۹۳۳ در عراق، سیاستهای ملیگرایی عربی حزب بعث عراق و انقلاب ۱۳۵۷ ایران و حمله داعش و اشغال مناطقی از عراق و سوریه، از عوامل برونکوچی آشوریان بودهاند.
تخمین زده میشود که تعداد آشوریان جهان ۴ میلیون نفر باشد. تعداد آشوریان ایران تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ حدود ۷۰ تا ۹۰ هزار نفر بود. بیشتر آشوریان در تهران، کرج، فردیس و در ارومیه سکونت دارند. البته برخی دیگر از آشوریان نیز در اصفهان، اهواز، شیراز و جمعیت اندکی هم در اراک و قزوین سکونت دارند.
بسیاری از آشوریان، مسیحی و عموما پیرو کلیسای کاتولیک کلدانی، کلیسای آشوری مشرق و کلیسای باستانی مشرق و عدهای دیگر پیرو کلیسای کاتولیک سریانی یا کلیسای ارتدکس سریانی هستند. آشوریهای جهان بازماندهٔ قوم آشور نوه نوح پیامبر میباشند که در کتاب عهد عتیق بخش آفرینش به آن اشاره شدهاست.
آشوریان در قرون اول اسلامی با ترجمهٔ علوم و معارف دنیای باستان به زبان عربی خدمت بزرگی به توسعهٔ دانش در میان مسلمانان و نگهداری آثار علمی دوران باستان کردند. بعضی از بزرگترین دانشمندان و مترجمان خلافت اسلامی از این مردم بودند. آشوریان بعد از قرون وسطی مورد توجه کلیسای کاتولیک و پس از آن کلیسای پروتستان قرار گرفتند. در جریان حوادث ناشی از جنگ جهانی اول و حضور ارتشهای روسیه و عثمانی در آذربایجان و جنگهای قومی و مذهبی که پس از کشتن مارشیمون بنیامین، رهبر آشوریان، آسیبهای فراوان دیدند و بسیاری از آنان ناگزیر به نقاط دیگر مهاجرت کردند.
نام
آشوریان شمال عراق و سوریه که خود را آرامی مینامیدند پس از گرویدن به مسیحیت خود را سریانی یا سوریایا نامیدند تا از هم نژادان غیر مسیحی خود که آنان را آرامایا مینامیدند متمایز باشند.
تاریخ
تاریخ امپراتوری آشور اقوام سامی از دیرباز در جستجوی آب و علفزار از جنوب شبه جزیره عربستان به سوی شمال این شبه جزیره حرکت میکردند و در شمال سکنی میگزیدند. البته تاریخ دقیق این حرکت و نیز مدت زمان آن مشخص نیست، امّا آثار و شواهدی در دست است که نشان میدهند این تودههای متراکم در اواخر هزاره چهارم پیش از میلاد به میانرودان رسیدند و دنباله آنان همچنان به صورت سیلی از جنوب به طرف شمال در حرکت بودند. آشوریها بهسرعت شروع به ساخت شهرهای جدید کردند و بهتدریج بر پیشرفت آنان در تمام زمینههای فرهنگی و نظامی افزوده شد.
جمعیتشناسی
سرزمین
آزار و اذیت
- کشتارهای بدرخان در دهه ۴۰ سده ۱۹ میلادی
- کشتارهای دیاربکر بین سالهای ۱۸۹۴–۱۸۹۶
- قتلعام آدانا در سال ۱۴ آوریل ۱۹۰۹ میلادی
- نسلکشی آشوریها میان سالهای ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸
- کشتار سمیل در ۷ اوت ۱۹۳۳ میلادی
- عملیات انفال در سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۸۹
- آزار آشوریان بهدست داعش در اواسط سال ۲۰۱۴
دیاسپورا به معنای زندگی در دور از وطن مادری میباشد.
آشوریان پس از نسلکشی بزرگ برای زندگی آسوده و امن به کشورهای غربی رفتند.
زبان و فرهنگ آشوری
زبان و فرهنگ آشوری از جمله گویشهای نوین آرامی و در شمار زبانهای سامی شرقی- شمالی است و با زبان آشوری باستانی تفاوت دارد. آشوریان به گویشهای گوناگون آشوری سخن میگویند و مینویسند. ازجمله این گویشها میتوان اورمژیانا (گویش ارومیهای) و صلمسنایا (گویش سلماسی) را نام برد. گویش اورمژیانا تنها گویش آسوری است که دستکم از حدود سال ۱۸۴۸ به این سو ادبیات مکتوب ویژه خود را پدیدآورده است. نخستین فراوردههای مکتوب آشوریان، متون مذهبی بودهاست. در پی آن اشعار و داستانهایی به این زبان پدید آمد. برگردان آثار ادبی از زبانهای دیگر به شکلگیری ادبیات آشوری سرعت بخشید. مارتوما او دو مشهورترین شاعر آشوری است. از برجستهترین نویسندگان آسوری میتوان شموپیل بیت کولیا دگوپتایا و پیره سرمس (نویسنده تاریخ ادبیات آسوری به زبان آسوری) را نام برد.
«انجمن ادبی جوانان آشوری» در تهران مهمترین مرکز ادبی آشوریان در ایران است. چاپ و انتشار مجلات گاهگاهی به زبان آسوری از دوره پهلوی دوم به این سو رونق داشتهاست. در ایران آشوریان اقلیتی رسمی بهشمار میروند و نمایندگانی نیز در مجلس دارند.
دین
آشوریها نخستین قومی بودند که یکجا همه با هم مسیحی شدند. یکی از حواریون مسیح تمام آنان را در دریاچه ارومیه غسل تعمید داد. نسطوریت یا نستوری ریشه عمیقی در فرهنگ مردم آشوری دارد. با این حال عده ای نیز یعقوبی، کاتولیک کلدانی، مارونی و قلیلی نیز ارتدکس یونانی و پروتستان هستند. تسرت. محلّمیان نیز از آشوریان محسوب میشوند.
ایرانیان آشوری
جمعیت آشوریان ایران در میانهٔ قرن نوزدهم میلادی به ۱۳۸۰۰۰ نفر میرسید که عمدتاً در آذربایجان غربی ساکن بودند و به دو گروه عمدهٔ مذهبی نستوری و کاتولیک تقسیم میشوند. جمعیت آشوریان ایران در میانهٔ قرن بیستم میلادی به ۲۰٬۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ transliterate Aramaic Aleph ܐ. Nicholas Awde, Nineb Limassu, Nicholas Al-Jeloo, Modern Aramaic Dictionary & Phrasebook: (Assyrian/Syriac) (2007), ISBN 978-0-7818-1087-6, p. 4; see also Names of Syriac Christians.
- ↑ [۱], UNPO estimates
- ↑ [۲]
- ↑ http://www.nineveh.com/parpola_eng.pdf
- ↑ "Syria's Assyrians threatened by extremists – Al-Monitor: the Pulse of the Middle East". Al-Monitor. 2014-04-28. Retrieved 18 February 2015.
- ↑ "Prior to the start of the war in Syria, it is estimated that the country was home to approximately 200,000 ethnic Assyrians" Syria: Assyrian Policy Institute
- ↑ "The Assyrian population in Iraq, estimated at approximately 200,000, constitutes the largest remaining concentration of the ethnic group in the Middle East." Assyrian Policy Institute's Erasing the Legacy of the Khabour: Destruction of Assyrian Cultural Heritage in the Khabour Region of Syria
- ↑ Turkey-Syria deal allows Syriacs to cross border for religious holidays "An estimated 25,000 Syriacs live in Turkey, while Syria boasts some 877,000."
- ↑ "Open Doors USA - Iraq". Open Doors.
- ↑ "Population Project". Shlama Foundation.
- ↑ "Erasing the Legacy of Khabour: Destruction of Assyrian Cultural Heritage in the Khabour Region of Syria". Assyrian Policy Institute.
- ↑ "2018 U.S. Department of State International Religious Freedom Report: Turkey".
- ↑ "2018 U.S. Department of State International Religious Freedom Report: Iran".
- ↑ Data Access and Dissemination Systems (DADS). "American FactFinder – Results". Archived from the original on 12 February 2020. Retrieved 18 February 2015.
- ↑ "Selected Population Profile in the United States: 2011 American Community Survey 1-Year Estimates". Factfinder2.census.gov. Archived from the original on 2020-02-12. Retrieved 2013-10-20.
- ↑ "Assyrian Genocide Resolution Read in Arizona Assembly". www.aina.org.
- ↑ "Arizona HCR2006 - TrackBill". trackbill.com (به انگلیسی).
- ↑ "HCR2006 - 542R - I Ver". www.azleg.gov.
- ↑ Nyheter, SVT (9 May 2018). "Statministerns folkmordsbesked kan avgöra kommunvalet: "Underskatta inte frågan"". SVT Nyheter (به سوئدی).
- ↑ "Assyrian and Chaldean Christians Flee Iraq to Neighboring Jordan".
- ↑ "Brief History of Assyrians, AINA".
- ↑ "Diskussion zum Thema 'Aaramäische Christen' im Kapitelshaus" Borkener Zeitung (به آلمانی) (archived link, 8 October 2011)
- ↑ 70,000 Syriac Christians according to REMID (of which 55,000 کلیسای ارتدکس سریانی).
- ↑ "Lebanon: Assyrian Policy Institute".
- ↑ https://web.archive.org/web/20170709233002/http://www.abs.gov.au/ausstats/abs@.nsf/Lookup/by%20Subject/2071.0~2016~Main%20Features~Cultural%20Diversity%20Article~20. Archived from the original on 2017-07-09.
- ↑ (Wieviorka و Bataille 2007، صص. 166)
- ↑ НАСЕЛЕНИЕ ПО НАЦИОНАЛЬНОСТИ И ВЛАДЕНИЮ РУССКИМ ЯЗЫКОМ ПО СУБЪЕКТАМ РОССИЙСКОЙ ФЕДЕРАЦИИ. Russian Federal State Statistics Service (به روسی). Archived from the original on 24 July 2013. Retrieved 4 November 2014.
- ↑ اداره آمار کانادا (2013-05-08). "2011 National Household Survey: Data tables". Retrieved 11 February 2014.
- ↑ Emmanuel, Ninos (18 December 2018). "Assyrians in the Netherlands". SBS Assyrian.
- ↑ Tzilivakis, Kathy (10 May 2003). "Iraq's Forgotten Christians Face Exclusion in Greece". Athens News. Retrieved 7 April 2012.
- ↑ Shams, Alex (2 November 2015). "Learning the language of Jesus Christ". Roads & Kingdoms. Retrieved 23 July 2019.
- ↑ "The ethnic origin of Christians in Israel". parshan.co.il (به عبری).
- ↑ "2011 Armenian Census" (PDF). Retrieved October 12, 2019.
- ↑ "Assyrians in Armenia wish to have own representative in Parliament".
- ↑ "Assyrische Bevölkerung weltweit". bethnahrin. Retrieved 24 June 2019.
- ↑ Özkan, Duygu (31 March 2012). "Die christlichen Assyrer zu Wien". DiePresse. Retrieved 24 June 2019.
- ↑ "This figure is an estimate from the Assyrian Cultural and Advice Centre" [۳] at Iraqi Assyrians in London: Beyond the 'Immigrant/Refugee' Divide; Journal of the Anthropological Society of Oxford, 1995
- ↑ "According to the 1989 population census, there were 5,200 Assyrians in Georgia (0.1 percent); according to the 2002 census, their number dropped to 3,299, while their percentage remained the same" [۴] بایگانیشده در ۲۰۲۱-۱۰-۲۵ توسط Wayback Machine [The Assyrians of Georgia: Ethnic Specifics Should Be Preserved in the Journal of Central Asia and the Caucasus]
- ↑ "Georgia – ecoi.net – European Country of Origin Information Network". Archived from the original on 2014-11-05. Retrieved 18 February 2015.
- ↑ State statistics committee of Ukraine – National composition of population, 2001 census (Ukrainian)
- ↑ "2013 Census ethnic group profiles: Assyrian". Statistics New Zealand. Retrieved 13 March 2018.
- ↑ Fenger-Grøndahl, Af Malene (1 May 2017). "Assyrer: At vi har vores eget sted, styrker min følelse af at høre til i Danmark". Kristeligt Dagblad (به دانمارکی). Retrieved 31 March 2019.
- ↑ "Assyrian Community in Kazakhstan Survived Dark Times, Now Focuses on Education". The Astana Times. 2014-12-19. Retrieved 18 February 2015.
- ↑ "Assyrian Association Founded in Finland". aina.org. Retrieved 18 February 2015.
- ↑ Kalpakian 2011, p. 30.
- ↑ "آشور". Crwflags.com. Archived from the original on 12 October 2008. Retrieved 2008–11–16.
- ↑ Laing-Marshall 2005, p. 149.
- ↑ Laing-Marshall 2005, p. 149-150.
- ↑ "Falling for ISIS Propaganda About Christians". www.aina.org.
- ↑ Eden Naby. "Documenting The Crisis In The Assyrian Iranian Community".
- ↑ Minahan, James (2002). Encyclopedia of the Stateless Nations: A-C. Greenwood Publishing Group. p. 206. ISBN 9780313321092.
The Assyrians, although closely assiociated with their Christian religion, are divided among a number of Christian sects. The largest denominations are the Chaldean Catholic Church with about 45% of the Assyrian population, the Syriac Orthodox with 26%, the Assyrian Church of the East with 19%, the free Orthodox Church of Antioch or Syriac Catholic Church with 4%, and various Protestant sects with a combined 6%.
- ↑ For Assyrians as a Christian people, see
- ↑ نادره شجاع دل (تابستان 1387). «مقایسهای میان کلیساهای ارمنیان و آشوریان در استان آذربایجان غربی». فصلنامه فرهنگی پیمان. بایگانیشده از اصلی در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۵ archiveurl=https://web.archive.org/web/20141222072009/http://www.paymanonline.com/article.aspx?id=58EFFD4E-E1D6-4162-B788-211A3AD0DB08.
- ↑ «انجمن آشوریها و کلدانیهای ایران». کتاب اول. بایگانیشده از اصلی در ۷ دسامبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ آسوریان-دانشنامه بزرگ اسلامی
- ↑ ویکی انگلیسی
- ↑ ارواند آبراهامیان (۱۳۷۷)، «بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی»، ایران بین دو انقلاب، ترجمهٔ احمد گلمحمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی، نشر نی، ص. ص ۱۶، شابک ۹۶۴-۳۱۲-۳۶۳-۴
- ↑ ارواند آبراهامیان (۱۳۷۷)، «بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی»، ایران بین دو انقلاب، ترجمهٔ احمد گلمحمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی، نشر نی، ص. ص ۲۱، شابک ۹۶۴-۳۱۲-۳۶۳-۴
- دانشنامه دانشگستر، مؤسسه علمی- فرهنگی دانشگستر، ۱۳۸۹. ص ۲۸۱.
برای مطالعهٔ بیشتر
- Gevargiz, Hannibal. Famous Assyrian Women.