ابوالفضل بن عمید
ابوالفضل بن عمید (کوتاه: ابن عمید) (۹۱۲ - ۹۷۰م) (نسب: ابوالفضل محمد بن ابوعبداالله عمید حسین) کاتب برجسته، وزیر، فرماندهٔ نظامی و شاعر عرب‌زبان ایرانی در سده چهارم قمری بود.
| ابوالفضل بن عمید ابوالفضل بن عمید | |
|---|---|
| زادهٔ | ۳۰۰ق/۹۱۲م قم |
| درگذشت | صفر ۳۶۰ق/دسامبر ۹۷۰م همدان |
| نژاد | فارسی |
| پیشه | وزیر، شاعر، نثرنویس، کاتب |
| آثار | نامه‌ها و شعرهایش؛ برپایهٔ فهرست ابن ندیم: «دیوان الرسائل» و «المذهب فی البلاغات» |
زندگی
در قم زاده شد و در خانواده‌ای ایرانی دانشور پرورش یافت. به فلسفه، ادبیات و تاریخ آشنا بود. در سال ۳۲۸ وزارت رکن‌الدوله دیلمی را پذیرفت، در همان هنگام پدرش وزیر نصر بن احمد سامانی بود. هنگامی که حسنویه کردی در نواحی دینور به خونخواهی برخاست، رکن‌الدوله لشکری به فرماندهی ابن عمید برای سرکوبی‌اش فرستاد. هنگامی که ابن عمید به همدان رسید، سرما فزونی گرفته بود. بر او سخت شد، و به نقرس و قولنج دچار شد. در صفر ۳۶۰ق/دسامبر ۹۷۰م درگذشت.
منابع
- ↑ عمید لقب، ابوعبدالله کنیه و حسین یا حسن نام پدری‌اش بوده است
- ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی. ج. دوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۵۰۰.
پیوند به بیرون
- ابن عمید، وزیر عصر دیالمه.