ابژه

بَراخت یا آویژه یا اُبژه (به فرانسوی: objet) یک اصطلاح در فلسفه نوین است که معمولاً در برابر سوبژه به کار برده می‌شود. سوبژکتیویه مشاهده‌کننده و اُبژکتیویه آنچه که مشاهده می‌گردد. از دیدگاه فیلسوف‌های مدرن نظیر رنه دکارت، آگاهی حالتی از شناخت است که شامل سوبژه (که تنها امری است که مورد شک قرار نمی‌گیرد چون خود، آن امریست که شک می‌کند) و چندین اُبژه می‌شود که ممکن است وجود مطلق نداشته باشند یا به سوژه‌ای که مشاهده‌شان می‌کند وابسته نباشند. اینکه ابژه فارغ از صفات سوبژکتیو آن وجود خارجی است و همچنین چگونگی این وجود خارجی، در ساختار هستی‌شناسی (متافیزیک) فلاسفه تاثیز بسزایی دارد.

در معنای ادبی و فلسفی، ابژکتیویته به معنای مفعول است که بر روی آن فعل انجام می‌گیرد. در معنای سینمایی، ابژکتیویه هر ان چیزی است که مشاهده می‌گردد. «ابژکتیویه در فرم حصول یافته و به نتیجه می‌رسد».