ایتالیای شمالی
ایتالیای شمالی (به ایتالیایی: Italia settentrionale, Nord Italia یا به سادگی Nord)، به به منطقه جغرافیایی و تاریخی شمال ایتالیا گفته میشود که ناحیههای واله دائوستا، پیمونت، لیگوریا، لمباردی، امیلیا-رومانیا، ونتو، فریولی ونتزیا جولیا و ترنتینو آلتو آدیجه را در بر میگیرد. در سال ۲۰۱۴ این منطقه ۲۷٬۸۰۱٬۴۶۰ نفر جمعیت داشت. در این منطقه زبانهای رتی-رومی و گالی-ایتالی رایج هستند، در حالی که در دیگر نقاط کشور زبانهای خانواده ایتالی-دالماسیایی گفتگو میشوند.
ایتالیای شمالی
Italia settentrionale | |
---|---|
مختصات: | |
کشور | ایتالیا |
ناحیه |
|
مساحت | |
• کل | ۱۲۰۲۶۰ کیلومتر مربع (۴۶۴۳۰ مایل مربع) |
جمعیت | |
• برآورد (۲۰۱۴) | ۲۷٬۸۰۱٬۴۶۰ |
– زبان رسمی | ایتالیایی |
– زبانهای محلی | |
– اقلیتهای زبانی تاریخی |
اقتصاد
شمال ایتالیا پیشرفتهترین و صنعتیترین منطقه ایتالیا است و یکی از بالاترین سرانههای تولید ناخالص داخلی در اروپا را دارد. این منطقه، نخستین منطقه دز ایتالیا بود که در نیمه دوم قرن نوزدهم صنعتی شد. اصطلاح «مثلث صنعتی» در آغاز به منظقه بزرگ صنعتی میان میلان، تورین و بندر جنوآ گفته میشد. از آن زمان، هسته صنعتی منطقه به سمت شرق تغییر جهت دادهاست؛ مثلث صنعتی کنونی متشکل از لمباردی، ونتو و امیلیا-رومانیا است. تولید ناخالص داخلی این منطقه در سال ۲۰۰۸ برابر با ۷۷۲٬۶۷۶ میلیون یورو برآورد شده که ۵۴٫۸٪ اقتصاد ایتالیا را شامل میشود، در حالی که فقط ۴۵٫۸٪ از جمعیت کشور در آن ساکنند.
ناحیههای آلپی
واله دائوستا، پیمونت، ونتو، ترنتینو آلتو آدیجه، لیگوریا، فریولی ونتزیا جولیا و لمباردی به عنوان ناحیههای آلپی ایتالیا شناخته میشوند که همه شمال کشور را به جز امیلیا-رومانیا در بر میگیرد.
بزرگترین شهرها
پرجمعیتترین شهرهای شامل ایتالیا (با جمعیت بیش از ۱۰۰٬۰۰۰ نفر) در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۶:
رتبه | شهر | جمعیت | ناحیه |
---|---|---|---|
۱ | میلان | ۱٬۳۶۶٬۱۸۰ | ![]() |
۲ | تورین | ۸۸۲٬۵۲۳ | ![]() |
۳ | جنوآ | ۵۸۰٬۰۹۷ | ![]() |
۴ | بولونیا | ۳۸۹٬۲۶۱ | ![]() |
۵ | ونیز | ۲۶۱٬۳۲۱ | ![]() |
۶ | ورونا | ۲۵۷٬۲۷۵ | ![]() |
۷ | پادووا | ۲۱۰٬۴۴۰ | ![]() |
۸ | تریسته | ۲۰۴٬۳۳۸ | ![]() |
۹ | برشا | ۲۰۰٬۴۲۳ | ![]() |
۱۰ | پارما | ۱۹۵٬۶۸۷ | ![]() |
۱۱ | مودنا | ۱۸۵٬۲۷۳ | ![]() |
۱۲ | رجو نل امیلیا | ۱۷۱٬۹۴۴ | ![]() |
۱۳ | راونا | ۱۵۹٬۱۱۵ | ![]() |
۱۴ | ریمینی | ۱۴۹٬۴۰۳ | ![]() |
۱۵ | فرارا | ۱۳۲٬۲۷۸ | ![]() |
۱۶ | مونتزا | ۱۲۳٬۵۹۸ | ![]() |
17 | برگامو | ۱۲۰٬۹۲۳ | ![]() |
۱۸ | ترنتو | ۱۱۷٬۹۹۷ | ![]() |
۱۹ | فورلی | ۱۱۷٬۸۶۳ | ![]() |
۲۰ | ویچنزا | ۱۱۱٬۶۲۰ | ![]() |
۲۱ | بولتسانو | ۱۰۷٬۳۱۷ | ![]() |
۲۲ | نووارا | ۱۰۴٬۱۸۳ | ![]() |
۲۳ | پیاچنزا | ۱۰۳٬۰۸۲ | ![]() |
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Castagnoli, Adriana (2004). Culture politiche e territorio in Italia: 1945–2000. Milano: Angeli. p. 34. ISBN 978-8846452337.
- ↑ Mangiameli, Stelio (2012). Il regionalismo italiano tra tradizioni unitarie e processi di federalismo. Milano: Giuffrè. ISBN 978-8814174131.
- ↑ "Venetian". Ethnologue.
- ↑ "Glottolog 4.2.1 – Venetian". glottolog.org.
- ↑ Marco Angelillo (16 April 2018). "Alpi, le regioni di sette Paesi per il cuore verde d'Europa". www.lastampa.it (به ایتالیایی).
- ↑ "EUSALP". www.alpine-region.eu (به انگلیسی). Archived from the original on 12 March 2017. Retrieved 10 March 2017.
- ↑ "Statistiche demografiche ISTAT". demo.istat.it.