ای نائوماسا

Ii Naomasa در روستای هودا در استان توتومی به دنیا آمد. نام دوران کودکی او توراماتسو (虎松) بعداً Manchiyo (万千代) بود. خانواده او، مانند توکوگاوا، در ابتدا نگهبانان قبیله ایماگاوا بودند، اما پس از مرگ رهبر این قبیله، ایماگاوا یوشیموتو، در نبرد اوکههازاما (1560)، سردرگمی و هرج و مرج عمومی به وجود آمد. پدر نائوماسا، Ii Naochika، توسط جانشین پارانوئید یوشیموتو، Imagawa Ujizane، به دروغ به خیانت محکوم شد و متعاقبا کشته شد.

نائوماسا که در آن زمان کودکی بسیار کوچک بود، شخصاً خوش شانس بود که از سرنوشت پدرش فرار کرد. پس از مشکلات فراوان، Ii Naotora جانشین قبیله Ii شد و به عنوان نگهبان Naomasa عمل کرد. او نائوماسا را ​​به فرزندی پذیرفت تا بعداً جانشین او شود. هنگامی که ای نائوتورا پس از ملاقات با توکوگاوا ایه یاسو در هاماماتسو، شروع به کار با توکوگاوا ایه یاسو کرد، نائوماسا را ​​تحت مراقبت او فرستاد.

Ii Naomasa در اواسط دهه 1570 به صفوف طایفه توکوگاوا پیوست و به سرعت در رتبه‌ها ارتقا یافت تا در نهایت پس از نبرد Sekigahara (1600) استاد یک هلدینگ قابل توجه در استان اومی شد.[1] عنوان دربار او Hyōbu-dayū بود. Ii Naomasa Armor در قلعه Hikone

نائوماسا در محاصره تاکاتنجین (1581) و به خاطر کشتن نینجاهایی که مخفیانه وارد اتاق خواب ایه یاسو شده بود، خدمت نظامی را در برابر قبیله تاکدا انجام داد.

نائوماسا به دنبال مرگ اودا نوبوناگا در حادثه هونوجی (1582) از ساکای، جایی که در آنجا اقامت داشت، با عبور از استان ایگا به میکاوا بازگشت.

نائوماسا در ابتدا در نبرد ناگاکوته (1584)، با فرماندهی حدود سه هزار تفنگدار با تمایز و شکست نیروهای تحت رهبری ایکدا سونئوکی، توجه عمومی را به خود جلب کرد. در این نبرد، نائوماسا چنان شجاعانه جنگید که ستایش تویوتمی هیدیوشی را که در طرف مقابل قرار داشت، برانگیخت. پس از نبرد، مادر هیده یوشی فرستاده شد تا در اسارت نائوماسا بماند و اتحاد بین توکوگاوا و تویوتومی را تقویت کند.

پس از اینکه نائوماسا با شکستن دیوارهای قلعه و کمک به تسلیم شدن قبیله هوجو، در طی محاصره اوداوارا (1590) به پیروزی رسید، به او قلعه مینووا در کوزوکه و 120000 کوکو داده شد که بیشترین مقدار زمین متعلق به هر یک از افراد نگهدارنده های توکوگاوا بود.

بهترین ساعت نائوماسا در نبرد سکیگاهارا بود، جایی که واحد او از ژنرال های دیگر مانند فوکوشیما ماسانوری پیشی گرفت و "اولین خون" آن نبرد را کشید. با این حال، هنگامی که درگیری رو به پایان بود، نائوماسا در تلاش برای جلوگیری از فرار شیمازو یوشیهیرو مورد اصابت گلوله قرار گرفت و زخمی شد، زخمی که او هرگز به طور کامل از آن بهبود نمی یافت. این زخم همچنین از دخالت شخصی او در سرکوب آخرین بقایای جناح ضد توکوگاوا در ماه‌های آینده جلوگیری کرد. طبق افسانه، مردان خود نائوماسا آنقدر از او می ترسیدند که وقتی در سکیگاهارا به شدت مجروح شد، حتی یک نفر از آنها مرتکب سپپوکو نشد، عمل کشتار ناموسی برای جلوگیری از افتادن یک سامورایی به دست دشمن. ترس از تلافی به این ترتیب، نائوماسا توانست آرامش خود را بازیابد و با جان خود فرار کند.

واحدهایی که نائوماسا در میدان نبرد فرماندهی می‌کرد، به‌خاطر اینکه تقریباً به طور کامل به زره قرمز رنگ برای تأثیر روانی مجهز بودند، قابل توجه بودند، تاکتیکی که او از یاماگاتا ماساکاج، یکی از ژنرال‌های تاکدا شینگن اتخاذ کرد. به این ترتیب، واحد او به عنوان "شیاطین سرخ Ii" شناخته شد، نام مستعاری که او مشترک بود. همچنین شایعه شده است، اگرچه هرگز تایید نشده است، که نائوماسا گاهی اوقات در نبرد، از جمله در Sekigahara، "نقاب میمون" می پوشد.

مرگ زودرس Ii Naomasa در سال 1602 به طور گسترده به دلیل زخمی که در Sekigahara دریافت کرد، مقصر شناخته شد. نائوماسا بسیار مورد توجه توکوگاوا ایه یاسو بود، بنابراین جای تعجب نیست که پسرانش نائوتسوگو و نائوتاکا در خدمت و عنوان او جانشین او شدند. با این حال، نائوتسوگو با امتناع از شرکت در کمپین او برای کاهش پایگاه قبیله تویوتومی در اوزاکا، ایه یاسو را عصبانی کرد. با این وجود، Ii در طول دوره ادو در سیاست ژاپن تأثیرگذار باقی ماند.

در تئاتر و سایر آثار معاصر، نائوماسا اغلب به عنوان مخالف ژنرال بزرگ دیگر ایه یاسو، هوندا تاداکاتسو، شناخته می شود. در حالی که هر دو از جنگجویان سرسخت توکوگاوا بودند، تاداکاتسو از نبردهای بی‌شماری بدون آسیب جان سالم به در برد، در حالی که نائوماسا اغلب به‌عنوان تحمل زخم‌های جنگی زیادی به تصویر کشیده می‌شود، اما از طریق آنها می‌جنگد.

مجموعه زره های نائوماسا همگی در قلعه هیکونه نگهداری می شوند و برای مشاهده قابل دسترسی هستند.

• مادر رضاعی: ای نائوتورا
• پدر: ای نائوچیکا
• مادر: اوکویاما هیو (مرگ. ۱۵۸۵)
• همسر: توبای-این

• زن قلعه‌دار، نائوتورا