برینگیا

برینجیا (به انگلیسی: Beringia) منطقه‌ای است که دانشمندان معتقدند در حدود ۱۰٬۰۰۰ سال پیش از اینکه انسان به قارهٔ آمریکا راه یابد نیاکان بومیان آمریکا در آنجا می‌زیستند. آن‌ها می‌گویند در نقطهٔ اوج آخرین عصر یخبندان، قسمت مرکزی آن ملایم‌ترین منطقه و راحت‌ترین مکان برای زندگی در عرض‌های جغرافیایی بالاتر بوده و به مکانی مناسب برای گروهی از مردم تبدیل شده بود که بتوانند در آن سکنی گزینند. وقتی یخ‌ها ذوب شدند، ساکنان برینگیا به سمت آمریکای شمالی پخش شدند و در درازای خط ساحلی حرکت کرده و از راه گذرگاه‌های عاری از یخ به درون آمریکا راه یافتند.

پل خشکی برینگیا

اصطلاح برینگیا توسط گیاه‌شناس سوئدی اریک هولتن در سال ۱۹۳۷ ابداع شد. او این منطقه را که شامل یک پل زمینی است که اکنون زیر تنگهٔ برینگ مدفون است به عنوان پناهگاهی برای گیاهان و بوته‌های توندرا پیشنهاد کرد. گرده‌ها، حشرات و دیگر بقایای گیاهی بدست‌آمده از رسوبات زیر دریایی برینگ نیز این تصویر را تأیید می‌کنند.

در درازای عصر یخبندان، برینگیا مانند بیشتر سیبری و شمال و شمال شرقی چین بود و یک یخچال طبیعی به‌شمار نمی‌رفت چرا که در این منطقه بارش برف بسیار سبک بود. این منطقه یک مرتع استپی بود که به مانند یک پل با صدها کیلومتر پهنا قاره‌های آسیا و آمریکای شمالی را به هم پیوند داده بود.

بخش‌های بیرونی‌تر برینگیا که اکنون بخشی از آلاسکا و شرق روسیه را تشکیل می‌دهند به احتمال زیاد استپ‌های علفی خشک‌تری بوده‌اند که ماموت‌های پشم‌آلود و ببرهای چاقودندان و دیگر حیوانات شکارچی در آن زندگی می‌کردند. این منطقه دو منبع اساسی دارد که دیگر مناطق قطبی فاقد آن هستند: «گیاهان چوبی برای ایجاد آتش» و «حیواناتی برای شکار».

میان ۲۸ تا ۱۸ هزار سال پیش یخچال‌های طبیعی بخش عمدهٔ آمریکا و آسیای شمالی را پوشانده بود و جلوی مهاجرت انسان‌ها به آمریکای شمالی را می‌گرفت. اعتقاد بر این است که در زمانی پس از ۱۶٬۵۰۰ سال پیش، پیش از شکل گرفتن قارهٔ آمریکا در اواخر آخرین بیشینهٔ یخچالی که یخچال‌های طبیعی راهی را که پیش‌تر در جنوب ذوب شده را مسدود کردند، جمعیتی بیش از چند هزار نفر در درازای نقطهٔ اوج آخرین یخبندان از شرق سیبری به برینگیا وارد شدند. اما در حدود ۱۱٬۰۰۰ سال پیش این پل با دریا پوشیده شده بود.

منطقهٔ جغرافیایی

منطقهٔ برینگیا

طبق تعریف امروزی برینگیا به منطقه‌ای از خشکی‌ها و دریاها گفته می‌شود که محدودهٔ آن از غرب به رود لنا در روسیه؛ و از شرق به رود مکنزی در کانادا؛ از شمال به مدار ۷۲ درجه شمالی در دریای چوکچی و از جنوب به نوک شبه‌جزیرهٔ کامچاتکا محدود شده‌است. و شامل دریاهای چوکچی، برینگ، تنگه برینگ و شبه‌جزیره‌های چوکچی و کامچاتکا در روسیه و همچنین آلاسکا در ایالات متحدهٔ آمریکا است.

این منطقه بر روی صفحهٔ آمریکای شمالی و سرزمین سیبری در شرق رشته کوه‌های چرسکی قرار دارد. از لحاظ تاریخی منطقهٔ برینگیا یک پل خشکی را تشکیل داده بود که تا ۱٬۰۰۰ کیلومتر (۶۲۰ مایل) پهنا داشت و در بیشترین حد خود منطقه‌ای معادل ۱٬۶۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۶۲۰٬۰۰۰ مایل مربع) به بزرگی مجموع بریتیش کلمبیا و آلبرتا را تحت پوشش قرار می‌داد. تنها خشکی قابل مشاهده از بخش مرکزی پل خشکی برینگ امروزه جزایر دایمید و جزایر پریبیلوف (شامل جزیره‌های سنت پل، سنت جورج) و جزیره‌های سنت لارنس و کینگ هستند.

پل خشکی برینگ – یخبندان ویسکانسین
منطقه پل خشکی برینگ – دوره ذوب شدن یخ‌ها
منطقه پل خشکی برینگ – در حال حاضر

انتقال ژنتیک برینگیا

سکونت انسان

پل خشکی برینگ مسیری است که برای مهاجرت انسان از آسیا به آمریکا در حدود ۲۰٬۰۰۰ سال پیش بدیهی شمرده می‌شود. این معبر باز از مناطق آمریکای شمالی قطب شمال پیش از ۱۲٬۶۰۰ سال پیش با یخ پوشیده شده بود و برای مهاجرت انسان بیش از حد بی‌ثمر و غیرحاصلخیز بود. یک مطالعهٔ علمی نشان داده‌است که در فرزندان امروزی مهاجران آن زمان تنها اثر ۷۰ نفر را به عنوان اثر بنیانگذار اثر می‌توان یافت (این که تنها ۷۰ نفر موفق به مهاجرت به شمال آمریکا شده‌اند بد تعبیر کردن ساده اندیشانه نتایج این پژوهش است).

یک مطالعهٔ منتشر شده در سال ۲۰۰۷ نشان می‌دهد که مهاجرت به پل خشکی برینگ ۱۲٬۰۰۰ سال پیش رخ داده و همهٔ مهاجران در سراسر این منطقه از سیبری شرقی آمده بودند. نویسندگان این مقاله توجه می‌دهند که نوع ژن منحصر به فرد بومیان در سراسر هر دو قاره نشان می‌دهد که نخستین انسان‌ها در آمریکا از یک مهاجرت واحد یا از دفعات متعدد از یک منبع واحد آمده‌اند و نه در موج مهاجرت‌های متعدد از منابع مختلف. در این مطالعه پژوهشگران ژنتیک متوجه شدند که تقریباً تمام بومیان آمریکا در شمال و جنوب آن در دی‌اِن‌اِی میتوکوندریایی خود موتاسیون‌هایی ژنتیکی مشابهی دارند. دی‌اِن‌اِی میتوکوندریایی به معنی اطلاعات ژنتیکی است که در سیتوپلاسم تخم حمل می‌شود و از طریق خط مادری به فرزند منتقل می‌گردد. هیچ‌یک از موتاسیون‌ها در جمعیت‌های آسیایی که بر اساس فرضیهٔ فوق ریشهٔ بومیان آمریکا هستند وجود ندارد. شواهد ژنتیکی نیز نشان می‌دهد که برخی جمعیت‌های شمالی مثل قوم «اینویت» به احتمال زیاد در موج دوم به منطقه وارد شدند که جدا از موج اول و ورود نیاکان بومی آمریکا است.

با توجه به سرعت بروز این گونه جهش‌ها، یافته‌های بدست‌آمده دلالت بر آن دارد که یک جمعیت پایهٔ بومیان آمریکایی باید هزاران سال پیش از پراکنده شدن در سرتاسر آمریکا جدا شده باشد.

جستارهای وابسته

پانویس

↑ شنیدن تلفظ
↑ Tia Ghose, Staff Writer (فوریه ۲۷, ۲۰۱۴). «Humans May Have Been Stuck on Bering Strait for 10,000 Years». Live Science. دریافت‌شده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۶.
↑ «برینگیا؛ گذرگاه تاریخی انسان». دانستنی‌های حیوانات. animal-informatics.com. ۳ اردیبهشت ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ ژانویه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۶.
↑ John F. Hoffecker; Scott A. Elias (15 June 2007). Human Ecology of Beringia. Columbia University Press. p. 3. ISBN 978-0-231-13060-8. Retrieved 2016-04-10.
↑ Karel Hendrik Voous (1973). Proceedings of the 15th International Ornithological Congress, The Hague, The Netherlands 30 August-5 September 1970. Brill Archive. p. 33. ISBN 978-90-04-03551-5. Retrieved 2016-04-10.
↑ Wang, Sijia; Lewis, C. M. Jr.; Jakobsson, M.; Ramachandran, S.; Ray, N.; et al. (2007). "Genetic Variation and Population Structure in Native Americans". PLoS Genetics. 3 (11): e185. doi:10.1371/journal.pgen.0030185. PMC 2082466. PMID 18039031.
↑ Goebel, Ted; Waters, Michael R.; O'Rourke, Dennis H. (2008). "The Late Pleistocene Dispersal of Modern Humans in the Americas". Science. 319 (5869): 1497–1502. Bibcode:2008Sci...319.1497G. doi:10.1126/science.1153569. PMID 18339930.
↑ Fagundes, Nelson J. R.; et al. (2008). "Mitochondrial Population Genomics Supports a Single Pre-Clovis Origin with a Coastal Route for the Peopling of the Americas". American Journal of Human Genetics. 82 (3): 583–592. doi:10.1016/j.ajhg.2007.11.013. PMC 2427228. PMID 18313026.
↑ Tamm, Erika; et al. (2007). Carter, Dee (ed.). "Beringian Standstill and Spread of Native American Founders". PLoS ONE. 2 (9): e829. Bibcode:2007PLoSO...2..829T. doi:10.1371/journal.pone.0000829. PMC 1952074. PMID 17786201.
↑ Achilli, A.; et al. (2008). MacAulay, Vincent (ed.). "The Phylogeny of the Four Pan-American MtDNA Haplogroups: Implications for Evolutionary and Disease Studies". PLoS ONE. 3 (3): e1764. Bibcode:2008PLoSO...3.1764A. doi:10.1371/journal.pone.0001764. PMC 2258150. PMID 18335039.
↑ Elias, Scott A.; Short, Susan K.; Nelson, C. Hans; Birks, Hilary H. (1996). "Life and times of the Bering land bridge". Nature. 382 (6586): 60. doi:10.1038/382060a0.
↑ Shared Beringian Heritage Program. "What is Beringia?". National Park Service, US Department of the Interior.
↑ Dr Barbara Winter (2005). "A Journey to a New Land". www.sfu.museum. virtualmuseum.ca. Archived from the original on 28 April 2015. Retrieved 19 May 2015.
↑ National Geographic.
↑ Humans may have taken different path into Americas than thought Arctic passage wouldn’t have provided enough food for the earliest Americans’ journey by Thomas Summer, published in "Science News" on August 10, 2016
↑ "Plant and animal DNA suggests first Americans took the coastal route". Nature. doi:10.1038/536138a. Retrieved 11 August 2016.
↑ Hey, Jody (2005). "On the Number of New World Founders: A Population Genetic Portrait of the Peopling of the Americas". PLoS Biology. 3 (6): e193. doi:10.1371/journal.pbio.0030193. PMC 1131883. PMID 15898833.
↑ Wang, Sijia; Lewis, C. M. Jr.; Jakobsson, M.; Ramachandran, S.; Ray, N.; et al. (2007). "Genetic Variation and Population Structure in Native Americans". PLoS Genetics. 3 (11): e185. doi:10.1371/journal.pgen.0030185. PMC 2082466. PMID 18039031.

منابع

«برینگیا؛ گذرگاه تاریخی انسان». دانستنی‌های حیوانات. animal-informatics.com. ۳ اردیبهشت ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ ژانویه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۶.
Tia Ghose, Staff Writer (فوریه ۲۷, ۲۰۱۴). «Humans May Have Been Stuck on Bering Strait for 10,000 Years». Live Science. دریافت‌شده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۶.

[1] شنیدن تلفظ

[2] Tia Ghose, Staff Writer (فوریه ۲۷, ۲۰۱۴). «Humans May Have Been Stuck on Bering Strait for 10,000 Years». Live Science. دریافت‌شده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۶.

[:0-3] «برینگیا؛ گذرگاه تاریخی انسان». دانستنی‌های حیوانات. animal-informatics.com. ۳ اردیبهشت ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ ژانویه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۶.

[HoffeckerElias2007-4] John F. Hoffecker; Scott A. Elias (15 June 2007). Human Ecology of Beringia. Columbia University Press. p. 3. ISBN 978-0-231-13060-8. Retrieved 2016-04-10.

[Voous1973-5] Karel Hendrik Voous (1973). Proceedings of the 15th International Ornithological Congress, The Hague, The Netherlands 30 August-5 September 1970. Brill Archive. p. 33. ISBN 978-90-04-03551-5. Retrieved 2016-04-10.

[6] Wang, Sijia; Lewis, C. M. Jr.; Jakobsson, M.; Ramachandran, S.; Ray, N.; et al. (2007). "Genetic Variation and Population Structure in Native Americans". PLoS Genetics. 3 (11): e185. doi:10.1371/journal.pgen.0030185. PMC 2082466. PMID 18039031.

[Goebel_2008-7] Goebel, Ted; Waters, Michael R.; O'Rourke, Dennis H. (2008). "The Late Pleistocene Dispersal of Modern Humans in the Americas". Science. 319 (5869): 1497–1502. Bibcode:2008Sci...319.1497G. doi:10.1126/science.1153569. PMID 18339930.

[Fagundes_2008-8] Fagundes, Nelson J. R.; et al. (2008). "Mitochondrial Population Genomics Supports a Single Pre-Clovis Origin with a Coastal Route for the Peopling of the Americas". American Journal of Human Genetics. 82 (3): 583–592. doi:10.1016/j.ajhg.2007.11.013. PMC 2427228. PMID 18313026.

[Tamm_2007-9] Tamm, Erika; et al. (2007). Carter, Dee (ed.). "Beringian Standstill and Spread of Native American Founders". PLoS ONE. 2 (9): e829. Bibcode:2007PLoSO...2..829T. doi:10.1371/journal.pone.0000829. PMC 1952074. PMID 17786201.

[10] Achilli, A.; et al. (2008). MacAulay, Vincent (ed.). "The Phylogeny of the Four Pan-American MtDNA Haplogroups: Implications for Evolutionary and Disease Studies". PLoS ONE. 3 (3): e1764. Bibcode:2008PLoSO...3.1764A. doi:10.1371/journal.pone.0001764. PMC 2258150. PMID 18335039.

[autogenerated60-11] Elias, Scott A.; Short, Susan K.; Nelson, C. Hans; Birks, Hilary H. (1996). "Life and times of the Bering land bridge". Nature. 382 (6586): 60. doi:10.1038/382060a0.

[shared-12] Shared Beringian Heritage Program. "What is Beringia?". National Park Service, US Department of the Interior.

[13] Dr Barbara Winter (2005). "A Journey to a New Land". www.sfu.museum. virtualmuseum.ca. Archived from the original on 28 April 2015. Retrieved 19 May 2015.

[14] National Geographic.

[15] Humans may have taken different path into Americas than thought Arctic passage wouldn’t have provided enough food for the earliest Americans’ journey by Thomas Summer, published in "Science News" on August 10, 2016

[16] "Plant and animal DNA suggests first Americans took the coastal route". Nature. doi:10.1038/536138a. Retrieved 11 August 2016.

[17] Hey, Jody (2005). "On the Number of New World Founders: A Population Genetic Portrait of the Peopling of the Americas". PLoS Biology. 3 (6): e193. doi:10.1371/journal.pbio.0030193. PMC 1131883. PMID 15898833.

[autogenerated2007-18] Wang, Sijia; Lewis, C. M. Jr.; Jakobsson, M.; Ramachandran, S.; Ray, N.; et al. (2007). "Genetic Variation and Population Structure in Native Americans". PLoS Genetics. 3 (11): e185. doi:10.1371/journal.pgen.0030185. PMC 2082466. PMID 18039031.