جهان‌میهنی

جهان‌میهنی (به انگلیسی: Cosmopolitanism) یا جهان‌وطنی، مفهومی است که باور به متعلق‌بودن به تمام جهان و مردم آن جهان و عدم وابستگی‌های قومی-ملی و در کل، باور به اینکه جهان، میهن مشترک تمامی مردم است.

دیوژن کلبی

در این مفهوم، تعلقات مادی و معنوی ویژه‌ای به کشور خاصی (به ویژه خودی) وجود ندارد و فرد جهان‌میهن علایق فرهنگی، سنتی و سیاسی ویژه‌ای نسبت به سرزمین و کشور اصلی خود ندارد و بنا به اعتقاد به مشترک بودن جهان به عنوان سرزمین تمامی بشر، به حکومت جهانی می‌اندیشد؛ و با هرگونه مرز فرهنگی، سیاسی و اجتماعی مغایرت دارد.

مارکوس سیرون، از اولین طرفداران این نظریه، به سه اصل ذیل معتقد بود:

1. عدالت طبیعی
2. تابعیت جهانی
3. دولت جهانی

وی بیان می‌داشت که «جهان، تحت یک حکومت واقعی است و آن، حکومت خداست. رابطهٔ خداوند با بندگانش، مانند رابطهٔ پدر و اولاد است؛ بنابراین، غلام و مولی، زن و مرد، با هم یکسان هستند». کلیسای کاتولیک، در قرون وسطی نیز خواهان جهان‌میهنی بوده‌است.